Edukira joan

Eskifaia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tripulatzaile» orritik birbideratua)
Espazio-ontzi bateko eskifaia.
Itsasontzi bateko eskifaia.

Eskifaia ontzi baten gobernuaz eta zerbitzuaz arduratzen diren pertsonek osatzen duten taldea da[1], eskuarki egitura hierarkizatuan antolatua dagoena. Ontziak izan daitezke itsas, urpeko, aire edo espazio-ontziak.


Ohikoa da tripulazioa hierarkikoki antolatuta egotea. Horrek esan nahi du zuzendaritzako karguak betetzen dituzten pertsonak eta beren oharrak bete behar dituzten beste batzuk daudela. Egitura horrek giza taldeak ondo betetzen laguntzen du.

Itsasontzietan, kapitaina da arduradun nagusia, ontzia zuzentzeaz arduratzen da. Zubi-ofizialak, makinen burua, zubi ofiziala eta marinelen burua dira tripulazioa osatzen duten gainerako karguak.

Tripulazioaren ezaugarriak aldatu egiten dira garraiobidearen helburuaren arabera: karga-ontziek edo itsas-bidaiakoek ez dute tripulazio-mota bera izaten.

Kapitaina edo komandantea itsasoan itsasontzi bat aginteaz arduratzen den pertsona da. Pertsona hori "patroia" ere izenda daiteke, kasu hauetan, normalean, itsasontzi txikien edo kostaldeen gobernuaren arduradunak direnean

Kapitaina autoritate guztia dauka itsasontzi batean. Itsasontziaren funtzionamendu guztiko arduraduna da. Zuzentzen du, koordinatzen du eta kontrolatzen du itsasontzian egiten diren jarduera guztiak, hori dela eta, segurtasunaren, tripulazioaren, kargamenduaren, nabigazioaren eta lana-organizazioaren arduraduna da. Armadorearen ordezkaria da.

Makina departamentuan, makina nagusia funtzionamenduaren eta antolaketaren arduradun maximoa da.

Laket-ontzien titulazioak basikoak dira eta errazak lortzeko.

Kapitaina maniobra guztien arduradun maximoa da, hori dela eta, kubiertan egon behar da maniobrak egiten direnean.

Zubi-ofiziala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zubiko guardiak estaltzeko itsasontziak hiru edo gehiago ofizial izaten dituzte, kapitaina guardiak ez dituelako egiten. Itsasontzi batzuetan tripulazioan bi zubi-ofizial eta kapitainaz eratuta daude.

Lehenengo ofiziala alborako lanaren antolaketaren lanak ditu bere kontu, ordutegiak, estiba kalkuluak, mantenimendu lanak, segurtasun ekipoak kontrolatu…

Bigarren ofiziala porrot egiteari buruz arduratzen da, kapitainaren irizpideak jarraituz eta bere guardiaz ere arduratzen da.

Hirugarren ofiziala nabigazioaren guardiaz arduratzen da, eta kasu batzuetan administrazio lanak egiten ditu (manifestuak, tripulazio zerrendak…). Lehenengo ofizialak beste egitekoak batzuk esleitu dezake.

Ikaslea praktiketan dagoenez bere misioa ikastea da, ez dauka erantzukizunik.

Kapitainaren karguaren antzekoa da baina arrantza-itsasontzietan (3000GT).

Portuko-patroia ere badago, titulazio egokiarekin, portuko itsasontziak erabiltzeaz arduratzen da.

Gidaria ez da tripulazioaren parte. Ur mugatuetan edo atrakalekuetan eta desatraketan aditua da. Maniobra edo nabigazio arriskugarria hasi aurretik ontziratu. Zubian ordena guztiak zuzenean ematen dituen arren, itsasontziko komandanteak ez du bere ardura praktikoan uzten.

Belaontzi zaharretan maisua izan ohi zen itsasontziaren egoera egokia zela bermatzen zuena bidaia hasi aurretik.

Belaontzi handietan, kontramaisua marinelen arduraduna zen, maniobretan gidatzea bereziki. Gainera, estibaz eta nabearen mantenuaz arduratzen zen.

Gaur egun, itsasontzi pertsonal askotan nabigatzen jarraitzen du, tripulatzaile ez-ofizialez eta materialaz arduratzen dena.

Kapataz bezala kubiertan, aditua kaboetan, korapiloetan, pintura nahasteetan, kubiertaren mantenimendu prebentiboaren arduraduna, ere kroskoarena eta superestrukturarena.

Ontziaren lehen ofizialaren eskuineko eskua da.

Gainkargua itsasontziko kargaren arduraduna den ofiziala da. kargaren eta tripulazioaren dokumentazioa prestatzen du, beste kargu batzuk ere baditu: harrera, inbentarioa, kargaren entrega…

Makinen burua da makinen saileko arduradun nagusia, eta agindu du ontzi osoaren propultsio-sistemak eta zerbitzu osagarriak zuzentzea, gainbegiratzea eta mantentzea, bai eta nabigazio- eta atrakatze-sistemak ere, bai eta beharrezko erosketa-eskaerak egitea ere, dena behar bezala funtzionatzeko eta mantenimendu egokia egin ahal izateko.

Aginte zubiaren guardiak estaltzeko, merkataritza-ontziek hiru ofizial edo gehiago izaten dituzte, kapitainak ez baitu guardiarik egiten.

Makina nagusia profesionala izan ohi da, ondo formatuta eta titulatua (STCW’95)-ren bidez.

Makina ofiziala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zubian bezala, merkataritza-ontzietan hiru ofizial behar dira, guardiak egiteko (4 ordu guardiako eta 8 libre ofizial) makinaren etengabeko zaintza behar dutenak (makinetako burua ordezten du, ez du guardiarik egiten), makinetako bigarren ofiziala eta makinen hirugarren ofiziala. Ofizial horiek unibertsitateko titulazioa eta eskatutako esperientzia izan behar dute, lehenbizi makinen praktiketan, bigarrenaren kasuan, makinen hirugarren ofizialen kasuan edo lehen ofiziala izateko makinen bigarren ofizial gisa.

Marinel, itsastar edo eskifai

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oro har, tripulazioaren lodia osatzen dute, zerbitzuetarako itsasontzien kasuan izan ezik. Dagozkien ofizialen aginduetara, estiba-, mantenimendu- eta intendentzia-lanak egiteaz arduratzen dira

Itsasontzi modernoetan, marinelak nahiko espezializatuta daude (zamatzaileak, koipeztatzaileak, kalderetak, etab.).

Antzina, marinelen ondoan, artisauak ontziratzen ziren, upeltegia (tonelero), Calafate, zurezko junturak zigilatzeaz arduratzen zena, edo karpinteroak.

Gerrako ontziek ez ezik, militarrak ere izan dituzte tripulazioaren artean.

Nahiz eta gaur egun itsas armadako itsasontzietan militarren presentzia arraroa izan, XVI. mendetik aurrera nabeetan aurkitu ohi ziren.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Eskifaia Euskaltzaindiaren Hiztegian

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]