پرش به محتوا

درستی اخلاقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

درستی اخلاقی، کیفیت یا وضعیت صحیح و قابل توجیه اخلاقی بودن است. می‌توان آن را مترادف با «درست کاری» یا «شرافتمند بودن» دانست. درستی اخلاقی در دین‌های هندی و دین‌های ابراهیمی یک مفهوم الهیاتی دارد.

در بوشیدو

[ویرایش]

درستی اخلاقی، در زبان ژاپنی گی (به ژاپنی: 義 ぎ) خوانده می‌شود و یکی از فضیلت‌های پنج‌گانه کنفسیوس‌گرایی و همچنین یکی از فضیلت‌های هفت‌گانهٔ بوشیدو است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]