پرش به محتوا

سروج

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سروج
اطلاعات شخصی
زاده۱۹۴۲ پ.م. ویرایش این در ویکی‌داده
درگذشته۱۷۱۲ پ.م. ویرایش این در ویکی‌داده
فرزندان
والدین

سروج:(عبری: שְׂרוּג به معنی شاخه)، نام نخست‌زاده رعو[۱] و جد بزرگ ابراهیم[۲] است که نام او در نسب‌نامه عیسی یاد شده است.[۳] هنگام تولد ناحور سی‌سال داشت.[۴] نام مادرش عورا[۵] و نام همسرش ملکاه بود.[۶]. سروج در دویست و سی‌سالگی مرد[۵]. شهر اکدی و محدوده‌ای به نام سروجی در غرب حران به نام او نامگذاری شده است. بر اساس یوبیل، نخست نام او سروح(عبری:סאראה) بوده است و پس از بنای شهر اور نامش به سروج تغییر یافته است.[۷] در تذکره‌های مسیحی یونانی از او با نام سروچ یاد شده است.

پانویس

[ویرایش]
  1. پیدایش ۱۱:۲۰
  2. اول تواریخ ۱:۲۶
  3. لوقا ۳:۵۳
  4. پیدایش ۱۱:۷۰
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ یوبیل ۱۱:۱
  6. ملکاه ۱۱:۶
  7. یوبیل ۱۲:۳۲

منابع

[ویرایش]
  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴