پرش به محتوا

لیقه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لیقه، لیف یا لیق، رشته‌ای از از پشم ابریشم طبیعی است که برای جلوگیری از ریختن مرکب و کنترل میزان مرکب‌برداری توسط قلم در دوات، قرار می‌گیرد.[۱] گاهی از الیاف و نخ‌های ابریشم مصنوعی و یا پنبه به این منظور استفاده می‌شود.

منابع

[ویرایش]
  1. «مدخل لیقه». فرهنگ فارسی عمید.