آرام

• ارام

• فارسی

• /آ/رام/

آرام

1. آنچه حرکت نداشته باشد، بی‌حرکت و ساکن. سکون، توقف. صبر، قرار، درنگ، آسایش، راحتی، یواش، آهسته، شل، ساکت، خاموش. مقابل تند.

   آرام ممکن است به دو بخش آ - رام قابل تجزیه باشد، و با اصطلاح کهن آرامی قرابت مفهومی داشته است.

2. (مجاز): امن. جائی که آن، ناامنی و جنگ نباشد، آسوده، راحت.

1. به آهستگی.

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن