Saltar ao contido

Cromosoma 9

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Cromosoma 9 humano
Cromosomas do par 9 humano con bandeado G. En cada individuo un dos cromosomas deste par procede da nai e o outro do pai.
Cromosomas do par 9 nun cariograma humano masculino.
Características
Lonxitude (bp)138,394,717 bp
(GRCh38)[1]
No. de xenes739 (CCDS)[2]
TipoAutosoma
Posición do centrómeroSubmetacéntrico[3]
(43.0 Mbp[4])
Lista completa de xenes
CCDSLista de xenes
HGNCLista de xenes
UniProtLista de xenes
NCBILista de xenes
Visores de mapa externos
EnsemblCromosoma 9
EntrezCromosoma 9
NCBICromosoma 9
UCSCCromosoma 9
Secuencias de ADN completas
RefSeqNC_000009 (FASTA)
GenBankCM000671 (FASTA)
Cromosoma 9.

O cromosoma 9 humano é un cromosoma que forma parte dun dos 23 pares de cromosomas humanos. En cada célula diploide temos normalmente dúas copias deste cromosoma, e nas haploides temos unha. Pola posición do seu centrómero é un cromosoma submetacéntrico. O cromosoma 9 consta duns 145 millóns de pares de bases e supón do 4 ao 4,5 % do total do ADN da célula.[5]

A identificación de xenes nos cromosoma é unha área activa da investigación xenética. Como se poden utilizar distintos métodos para predicir o número de xenes dun cromosoma, as cifras poden variar, pero estímase que o cromosoma 9 probablemente contén entre 800 e 1.200 xenes.

O cromosoma 9 é moi polimórfico estruturalmente. Contén o bloque de heterocromatina máis grande entre os cromosomas autosómicos. Contén moitas duplicacións. O cromosoma contén o maior clúster de xenes de interferón do xenoma humano. Ten tamén unha rexión moi rica en contido G+C (guanina + citosina).[6]

Algúns xenes importantes localizados no cromosoma 9 son os seguintes:

  • ABO: glicosiltransferases dos grupos sanguíneos ABO
  • ADAMTS13: ADAM metalopeptidase co motivo trombospondina tipo 1, 13
  • ALAD: aminolevulinato, delta-, deshidratase
  • ALS4: esclerose lateral amiotrófica 4
  • ASS: arxininosuccinato sintetase
  • CCL21: quimiocina (motivo C-C) ligando 21, SCYA21
  • CCL27: quimiocina (motivo C-C) ligando 27, SCYA27
  • COL5A1: coláxeno, tipo V, alfa 1
  • ENG: endoglina (síndrome Osler-Rendu-Weber 1)
  • FXN: frataxina
  • GALT: galactosa-1-fosfato uridililtransferase
  • GLE1L: Nucleoporina GLE1
  • GRHPR: glioxilato redutase/hidroxipiruvato redutase
  • IKBKAP: inhibidor do amplificador do xene do polipéptido lixeiro kappa das células B, proteína asociada ao complexo quinase
  • TGFBR1: receptor do factor de crecemento transformante beta, tipo I
  • TMC1: proteína 1 similar á canle transmembrana
  • TSC1: proteína 1 da esclerose tuberosa

Enfermidades asociadas

[editar | editar a fonte]

Entre as enfermidades e trastornos asociados ao cromosoma 9 están as seguintes[7][8][9]:

Trastornos cromosómicos

[editar | editar a fonte]

Cambios na estrutura ou número de copias do cromosoma 9 poden causar tamén problemas de saúde e no desenvolvemento. Entre eles están[5]:

  • Cáncer de vexiga. Neste tipo de cáncer é común observar delecións no cromosoma 9, que se encontran só nas células do tumor. Sospéitase que os xenes afectados son supresores de tumores, pero aínda non están ben identificados.
  • Síndrome de Kleefstra. Na maioría dos pacientes desta síndrome obsérvase a deleción dunha rexión de arredor de 1 millón de pares de bases preto do extremo do brazo longo (q) do cromosoma 9 en todas as células, que se denomina q34.3, e contén o xene EHMT1. A perda deste xene nunha copia do cromosoma 9 crese que é a responsable da maioría dos síntomas, xa que o xene codifica o encima histona eucromática metiltransferase 1, que modifica as histonas, regulando así a actividade de certos xenes esenciais para o desenvolvemento normal e funcionamento corporal.
  • Outros cánceres. En moitos tipos de cáncer observáronse anormalidades neste cromosoma. Observáronse delecións en certos tumores cerebrais. Unha translocación entre os cromosomas 9 e 22 está asociada con leucemias ; nestes cromosomas, chamados cromosoma Filadelfia, prodúcese a fusión dos xenes BCR e ABL1, que normalmente están cada un nun cromosoma, que produce unha proteína que favorece a perda de control na división celular.
  • Outras condicións cromosómicas. Outros cambios neste cromosoma poden ser trisomías parciais, monosomías parciais, cromosomas en anel ou translocacións, que poden causar efectos diversos como atraso intelectual, retardo no crecemento, e determinadas caracteísticas faciais e na forma da cabeza.
  1. "Human Genome Assembly GRCh38 - Genome Reference Consortium". National Center for Biotechnology Information (en inglés). 2013-12-24. Consultado o 2017-03-04. 
  2. "Search results - 1[CHR] AND "Homo sapiens"[Organism] AND ("has ccds"[Properties] AND alive[prop]) - Gene". NCBI. CCDS Release 20 for Homo sapiens. 2016-09-08. Consultado o 2017-05-28. 
  3. Tom Strachan; Andrew Read (2 April 2010). Human Molecular Genetics. Garland Science. p. 45. ISBN 978-1-136-84407-2. 
  4. Genome Decoration Page, NCBI. Ideogram data for Homo sapiens (850 bphs, Assembly GRCh38.p3). Última actualización 2014-06-03. Consultado o 2017-04-26.
  5. 5,0 5,1 Genetic Home Reference
  6. Humphray SJ; Oliver K; Hunt AR; et al. (2004). "DNA sequence and analysis of human chromosome 9". Nature 429 (6990): 369–74. PMC 2734081. PMID 15164053. doi:10.1038/nature02465. 
  7. Gilbert F, Kauff N (2001). "Disease genes and chromosomes: disease maps of the human genome. Chromosome 9". Genet Test 5 (2): 157–74. PMID 11551106. doi:10.1089/109065701753145664. 
  8. Wicking C, Berkman J, Wainwright B (1994). "Fine genetic mapping of the gene for nevoid basal cell carcinoma syndrome. Chromosome 9". Genomics 22 (3): 505–11. PMID 8001963. doi:10.1006/geno.1994.1423. 
  9. Mäkelä-Bengs P, Järvinen N, Vuopala K, Suomalainen A, Palotie A, Peltonen L (1997). "The assignment the lethal congenital contracture syndrome (LCCS) locus to chromosome 9q33-34". Am. J. Hum. Genet. 61 (suppl): A30.