Saltar ao contido

Vanja Milinković-Savić

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaVanja Milinković-Savić

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento20 de febreiro de 1997 Editar o valor em Wikidata (27 anos)
Ourense, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeSerbia Editar o valor em Wikidata
Altura202 cm Editar o valor em Wikidata
Peso92 kg Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor em Wikidata
Período de actividade2017 Editar o valor em Wikidata -
LinguaLingua serbia Editar o valor em Wikidata
Nacionalidade deportivaSerbia Editar o valor em Wikidata
Deportefútbol Editar o valor em Wikidata
Posición de xogoGardameta Editar o valor em Wikidata
Número deportivo32 Editar o valor em Wikidata
Traxectoria
  Equipo enllaç= enllaç=
- SPAL
- Torino FC
2014-2015cesión FK Vojvodina 17(0)
2014-2015 Manchester United F.C. 0(0)
2016- Lechia Gdańsk (pt) Traducir
2019-cesión Standard de Liège Editar o valor em Wikidata
  Selección nacional enllaç= enllaç=
2013-2014   Serbia national under-17 football team (en) Traducir 6(0)
2014-   Serbia national under-20 football team (en) Traducir 3(1)
2014-   Serbia national under-19 football team (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Familia
PaiNikola Milinković Editar o valor em Wikidata
IrmánsSergej Milinković-Savić (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata

Instagram: vanja_32 FIFA: 385538 UEFA: 250065792 Editar o valor em Wikidata

Vanja Milinković-Savić (en serbio: Вања Милинковић-Савић), nado en Ourense o 20 de febreiro de 1997, é un futbolista galego-serbio que xoga como porteiro no Torino da Serie A. É internacional coa selección serbia, coa que disputou o Mundial de 2022.

É fillo do exfutbolista Nikola Milinković e irmán do tamén futbolista Sergej Milinković-Savić.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Naceu en Ourense o 20 de febreiro de 1997, na época en que seu pai, Nikola Milinković, xogaba como dianteiro no Chaves portugués e vivía ao outro lado da Raia, en Verín.[1] Uns meses despois o pai fichou polo CD Ourense, no que militou ata 1999,[2] polo que Vanja pasou os primeiros dous anos da súa vida en Galicia.[3][1] Súa nai é Milana Savić, antiga xogadora profesional de baloncesto. É ademais o irmán máis novo do centrocampista Sergej Milinković-Savić, nacido en Lleida, e da xogadora de baloncesto Jana Milinković-Savić.[4]

Deu os seus primeiros pasos futbolísticos na canteira do Grazer AK da cidade austríaca de Graz, club no que xogou seu pai entre 2001 e 2004, e no que se iniciou tamén o seu irmán Sergej.[3] Trala retirada de Nikola, a familia regresou a Serbia e Vanja ingresou na canteira do Vojvodina, subindo durante os seguintes anos polas diferentes categorías inferiores do club.

Vojvodina

[editar | editar a fonte]

En abril de 2014 asinou o seu primeiro contrato profesional co Vojvodina, cunha duración de tres anos. O mes seguinte, o Manchester United anunciou que o club chegara a un acordo co Vojvodina para o traspaso de Milinković-Savić, pero que quedaría no club serbio unha tempada máis. O acordo pechouse o 5 de agosto de 2014 por unha cifra de 1,75 millóns de euros.[5][6]

Debutou profesionalmente co Vojvodina o 10 de agosto de 2014, nunha vitoria por 3-0 ante o OFK Beograd.[7] Xogou completos os 15 partidos de liga na primeira parte da tempada 2014-15. Despois do parón invernal perdeu o seu posto como primeiro porteiro ante o máis experimentado Srđan Žakula, facendo só dúas aparicións máis na liga.

Lechia Gdańsk

[editar | editar a fonte]

Tras non conseguir un permiso de traballo para xogar en Inglaterra, foi liberado polo Manchester United en novembro de 2015 e asinou un contrato de catro anos e medio co Lechia Gdańsk polaco. O contrato iniciouse o 1 de xaneiro de 2016.[8]

O 30 de xaneiro de 2017, o Torino anunciou a súa fichaxe, uníndose ao club en xullo.[9] Disputou os partidos da Copa Italia, mentres que nos de liga o gardameta titular foi Salvatore Sirigu. Estivo a piques de marcar un gol durante o partido de Copa contra o Carpi, no que lanzou unha falta no tempo de desconto que bateu no longueiro.[10] Debutou na Serie A na derradeira xornada contra o Genoa, con vitoria por 1-2, encaixando un gol anotado por Pandev.

No verán de 2018 saíu cedido ao SPAL por unha tempada.[11] No equipo de Ferrara o primeiro porteiro era Alfred Gomis, polo que só xogou dous partidos, nun dos cales foi expulsado ao recibir dous cartóns amarelos con poucos segundos de diferenza.[12]

En xaneiro de 2019 foi cedido ao Ascoli, da Serie B, ata final de tempada, onde disputou oito encontros.[13] Na seguinte tempada saíu de novo cedido, esta vez a Bélxica, ao Standard de Liège, co que non chegou a debutar en liga, pero si na Europa League, disputando tres encontros contra Vitoria de Guimarães, Arsenal e Eintracht Frankfurt.[14]

De regreso en Turín, durante a tempada 2020/21 estivo á sombra de Salvatore Sirigu, pero trala marcha deste ao Genoa, Milinković-Savić fíxose coa titularidade, na que se afianzou durante os seguintes anos por diante dos outros gardametas do equipo, como o capitán da selección albanesa, Etrit Berisha ou o italiano Luca Gemello. Na tempada 2021/22 xogou 27 partidos de liga e un da Copa Italia e no verán o Torino anunciou a renovación do seu contrato até xuño de 2024.[15]

Na campaña 2022/23 foi un dos únicos tres xogadores da Serie A que disputaron completos os 38 partidos de liga, xunto aos tamén gardametas Marco Silvestri (Udinese) e Wladimiro Falcone (Lecce),[16] e foi titular tamén nos catro partidos que xogou o seu equipo na Copa Italia.

Selección serbia

[editar | editar a fonte]

Categorías inferiores

[editar | editar a fonte]

Milinković-Savić foi seleccionado para representar a Serbia na Eurocopa sub-19 de 2014. Foi suplente de Predrag Rajković, e non chegou a disputar ningún minuto no torneo, no o seu equipo foi eliminado por Portugal na quenda de penaltis das semifinais. Foi de novo suplente de Rajković na Copa do Mundo sub-20 de 2015, onde a selección serbia se proclamou campioa.[17]

Selección absoluta

[editar | editar a fonte]

O 11 de novembro de 2021 debutou coa selección serbia absoluta nun partido amigable contra Qatar no Nagyerdei Stadion de Debrecen, en Hungría.[18] Comezou a aparecer máis asiduamente durante os seguintes encontros internacionais e acabou por quitarlle definitivamente a titularidade a Predrag Rajković.

Foi un dos 26 homes escollidos polo seleccionador Dragan Stojković para o Mundail de 2022 en Qatar, no que participou xunto ao seu irmán Sergej. Aínda que representando a Serbia, foi o único futbolista nacido en Galicia en participar en dita edición torneo e no segundo xogador nacido na provincia de Ourense en toda a historia da Copa do Mundo, máis de catro décadas despois de que o tamén gardameta Miguel Ángel acudise con España aos Mundiais de 1978 e 1982.[19]

Defendeu a portería serbia nos tres partidos que a súa selección xogou no Mundial, sendo o elixido por Stojković por diante dos outros dous gardametas do equipo, Rajković e Dmitrović. Serbia quedou eliminada na fase de grupos, ao rematar na última posición cun só punto, despois de perder contra o Brasil e Suíza e de conseguir só un empate ante o Camerún.[20]

Palmarés

[editar | editar a fonte]

Serbia sub-20

  1. 1,0 1,1 Iglesias, Denís (2 de decembro de 2022). "Milinković-Savić, los hermanos españoles que quieren salvar a Serbia de la eliminación ante Suiza" (en castelán). Consultado o 17 de decembro de 2023. 
  2. "Vanja Milinković-Savić za “Sport”: Da sam ostao napadač danas bih bio u Realu!" (en bosníaco). 1 de xaneiro de 2015. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  3. 3,0 3,1 Silveira, Xane (28 de novembro de 2022). "De Ourense a Qatar pasando por Vojvodina: La historia de Vanja Milinkovic-Savic, el guardián gallego de Serbia en el Mundial" (en castelán). Consultado o 17 de decembro de 2023. 
  4. "Braća Milinković-Savić biseri sa novosadskog asfalta" (en bosníaco). 6 de abril de 2014. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  5. "Zoran Šćepanović: Ponosni smo na našu omladinsku školu" (en serbio). 5 de agosto de 2014. Arquivado dende o orixinal o 08 de outubro de 2016. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  6. "Manchester United finalise deal for Serbian youngster" (en inglés). 5 de agosto de 2014. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  7. "Milinković Savić blista na golu, a Voši od Mančester Junajteda 10.000 evra po meču" (en bosníaco). 13 de agosto de 2014. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  8. "Vanja Milinković-Savić nowym bramkarzem Lechii Gdańsk. Szczegóły:" (en polaco). 26 de novembro de 2015. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  9. "Milinkovic-Savic al Toro" (en italiano). 1 de febreiro de 2017. Arquivado dende o orixinal o 03 de novembro de 2021. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  10. "Torino's goalkeeper almost breaks crossbar with 30-yard free-kick in Coppa Italia" (en inglés). 30 de novembro de 2017. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  11. "Milinkovic-Savic alla Spal in prestito secco" (en italiano). Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  12. "El Roma vuelve a vivir altibajos: el SPAL triunfa en el Olímpico". As (en castelán). 20 de octubre de 2018. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  13. "UFFICIALE: Ascoli, dal Torino arriva Milinkovic-Savic". tuttomercatoweb.com (en italiano). Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  14. "UFFICIALE: Torino, Milinkovic-Savic in prestito allo Standard Liegi". tuttomercatoweb.com (en italiano). Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  15. "Milinkovic-Savic, contract extension until 2024" (en inglés). 15 de xuño de 2021. Arquivado dende o orixinal o 01 de novembro de 2021. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  16. "Futbolistas con máis minutos na Serie A 2022/23". Transfermarkt (en inglés). Consultado o 17 de decembro de 2023. 
  17. "FIFA U-20 World Cup Poland 2019". FIFA (en inglés). 20 de xuño de 2015. Arquivado dende o orixinal o 20 de xuño de 2015. Consultado o 29 de outubro de 2021. 
  18. "Qatar 4-0 Serbia 2021". ceroacero.es (en castelán). Consultado o 17 de decembro de 2023. 
  19. "La estrella de Serbia es catalana; su portero, el único gallego del Mundial" (en castelán). 24 de novembro de 2022. Consultado o 17 de decembro de 2023. 
  20. "Suiza golpea y elimina a Serbia". El País (en castelán). 2 de decembro de 2022. Consultado o 17 de decembro de 2023. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]