K wobsahej skočić

Domjaca wjerjebina

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Domjaca wjerjebina
Domjaca wjerjebina (Sorbus domestica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: (Spiraeoideae)
podtribus: (Pyrinae)
ród: Mučnica[1] (Sorbus)
družina: Domjaca wjerjebina[2]
wědomostne mjeno
Sorbus domestica
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Domjaca wjerjebina[2] (Sorbus domestica) je štom ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).

Domjaca wjerjebina je w lěće zeleny štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 8 hač 15 (20) m.

Króna je šěroka, často tróšku njeprawidłowna.

Zdónk ma dołhorozpukanu skoru.

Měnjate, dołho stołpikate łopjena su pjerkate. 13-21 łopješkow su dołhojće-eliptiske, na hornim boku čerstwozelene, nahe, na delnim boku zwjetša na hłownych nerwach kosmate a jenož w hornjej połojcy rězane a docpěwaja dołhosć wot 5 cm a šěrokosć wot 2 cm. Cyłkowne łopjency docpěwaja dołhosć wot hač do 25 cm a šěrokosć wot 10 cm.

Kćěje wot meje hač do junija. Kćenja docpěwaja šěrokosć wot něhdźe 1,5 cm a steji po šesćoch hač po dwacećoch we wokołkowych pakićach a su běłe abo sylnje čerwjenojte. Wone přijomnje wonjeja.

Jědźny jabłukowy płód je krušwojta abo kulojta, žołty, na słónčnym boku často čerwjeny. Wone su dołho stołpikate a docpěwaja wulkosć wot 1,5 hač 4 cm. Čerstwje žnjete płody słodźa hłucho a nakisal. Hakle po dlěšim chowanju bywaja tróšku ćěstojte a so hodźa jako sad jěsć.

Rosće w dubowych suchich lěsach a dubowych hrabowych lěsach. Preferuje ćopłe, zwjetša wapnite, kamjenite hlinjane a běłohlinjane pódy.

Rostlina je wot sewjerozapadneje Afriki, po iberiskej połkupje a Balkanje hač do Małkeje Azije rozšěrjena. W Němskej předewšěm so w regionach z plahowanjom wina plahuje.

  1. W internetowym słowniku: Mehlbeere
  2. 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Speierling
  • Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 340 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 440 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 412 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije