Fara í innihald

Jón frá Pálmholti

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Jón frá Pálmholti (fæddur Kjartansson 25. maí 1930 í Pálmholti, Arnarneshreppi, í Eyjafirði, dáinn á heimili sínu 13. desember 2004) var rithöfundur og þekktur baráttumaður fyrir bættum hag efnalítils fólks. Eftir hann liggja fjölmörg ritverk, ljóðabækur, skáldsögur, ævisögur, þýðingar, auk fjölda blaða- og tímaritagreina.

Jón Kjartansson fæddist 25. maí árið 1930 í Pálmholti, Arnarneshreppi, í Eyjafirði. Hann var sonur hjónanna Kjartans Ólafssonar bónda og Þuríðar Jónsdóttur húsmóður. Jón lauk gagnfræðaprófi frá héraðsskólanum á Laugum 1954, stundaði nám við Kennaraskóla Íslands 1955-1957 og stundaði einnig nám í Námsflokkum Reykjavíkur og Félagsmálaskóla alþýðu.

Jón var barnakennari á árunum 1955-1957. Samhliða ritstörfum vann hann ýmis störf á árunum 1957-1979, m.a. gullsmíði, steinsmíði hjá Steinsmiðju Sigurðar Helgasonar. Hann var starfmaður Félagsmálastofnunar Reykjavíkurborgar 1979-1989.

Jón átti frumkvæði að stofnun Leigjendasamtakanna árið 1978 og var formaður þeirra á árunum 1978-1985 og 1989-2001. Hann var aðaldriffjöður þeirra samtaka og mjög þekktur fyrir skrif sín í þágu þeirra. Hann vann kauplaust fullt starf hjá samtökunum um árabil.

Jón var einn stofnfélögum Rithöfundasambands Íslands og sat hann þar í stjórn 1962-1963 og 1971-1973.

Árið 1972 var Jón einn stofnenda Ásatrúnarfélagsins og sat hann í stjórn félagsins á árunum 1979-1988.

Eftir Jón liggur fjöldi blaðagreina enda talinn á sínum tíma einn ötulasti og einlægasti málsvari láglaunafólks á Íslandi.

Jón giftist Ingibjörgu Gunnþórsdóttur en þau skildu. Þau eignuðust tvö börn en auk þess eignaðist Jón eitt barn með Steinunni Ósk Magnúsdóttur.

Ljóðabækur

[breyta | breyta frumkóða]

Helstu ljóðabækur Jóns frá Pálmholti eru:

  • Ókomnir dagar. Ljóð. 1958
  • Hendur borgarinnar eru kaldar. Ljóð. 1961
  • Blómin við gangstíginn. Ljóð. 1967.
  • Undir hamrinum. Ljóð. 1973.
  • Vindurinn hvílist aldrei. Ljóð. 1978.
  • Þak yfir engið. Ljóð. 1980.
  • Heimsmyndir. Ljóð. 1982.
  • Lífsgrundvöllur. Ljóð. 1983.
  • Teigahverfin. Pólitísk nútímaljóð. 1987.
  • Brosið í augum fuglanna. (Valin ljóð 1989-1992). 1992.
  • Hin eilífa nútíð. Ljóð. 1994.
  • Söngvar um lífið. (valin ljóð frá 1958-1988). 1995.
  • Og þögnin getur sungið. Ljóð. 2000.
  • Söngur í mannhafinu. Ljóð. 2004.

Önnur rit hans eru:

  • Orgelsmiðjan, skáldsaga, 1965.
  • Tilgangur lífsins- Safn 12 smásagna, 1968.
  • Vísur Æva Tobba, 1972.
  • Ferðin til sædýrasafnsins, barnabók 1979.
  • Ljóð og tár, þýðingar á ljóðum kúrdíska skáldsins Goran, 1991.

Nokkur ljóð eftir Jón frá Pálmholti birt í dagblöðum og tímaritum

[breyta | breyta frumkóða]
  • Fréttablaðið, „Jón frá Pálmholti“ (Jón sagður „einn ötulasti og einlægasti málsvari láglaunafólks á Íslandi“), 344 tölublað, bls. 26, 16. desember 2004.