leş

• IPA^(kilîd): /lɛʃ/
• Kîtekirin: leş
• Deng (Bidlîs)^ⓘ

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	leş	leş
Îzafe	leşê	leşên
Çemandî	leşî	leşan
Nîşandera çemandî	wî leşî	wan leşan
Bangkirin	leşo	leşino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	leşek	leşin
Îzafe	leşekî	leşine
Çemandî	leşekî	leşinan

leş nêr

1. ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
   yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Lê şehîdên te bi ijmarê bi xencer kuştî
  Hê neçûn xwîn ji birînan sed û heftad û du leş
  Ceng-i hindî dikirin fêris û rimbazê 'ereb — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

• laş
• laşe

• kurdî-erebî: له‌ش‎

• cendek
• beden
• cesed
• gewde
• kelex
• kelax

• leşî
• leşnas
• leşnasî
• leşparêz
• leşparêzî

Ji zimanên îranî, hevreha soranî لەش‎ (leş), farisî لاش‎ (laş). Leş ya tirkî, لاش‎ (laş) ya urdûyî û लाश (laş) ya hindî ji zimanên îranî hatine wergirtin.

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

leş

1. term, cendek, cesed, kelex
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên term hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

leş

1. term, cenaze, cendek, cesed, kelex
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên term hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

leş

1. kelax, keltax, kelaş, qetirme, berate
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. mirar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. laş, term, cendek, gewde
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)