Zum Inhalt springen

Lysander

Vun Wikipedia
Lysander, dorstellt as Försten ut de Renaissance, 1553

Lysander (ooldgr. Λύσανδρος Lysandros); † 395 v. Chr. bi Haliartos) weer en Staatsmann un Admiraal ut Sparta in den Peloponnes'schen Krieg un in den Krieg vun Korinth.

Lysander hett 408 v. Chr. dat Upperkummando over de spartaansche Flotten overnahmen. 407 oder 406 v. Chr. (dor hefft sik de Historikers over in’e Plünnen) hett he bi Notion gegen Athen siegt. Vordem harr he sik den Perserprinzen Kyros den Jüngern to’n Fründ maakt. De Persers hefft em denn oorntlich mit Geld unnerstütt. Dat duer avers nich lang, denn keem de Tied, wo he dat Kummando wedder afgeven möss, as dat in Sparta so inricht‘ weer. Kallikratidas is denn an’e Reege ween un is Befehlhebber wurrn. Man de keem nich so good torecht mit Kyros. Nadem de Spartaners 406 v. Chr. de Seeslacht bi de Arginusen verlaren harrn, möss Lysander wedder ran, ofschoonst dat vun de spartaanschen Gesette her an un for sik nich mööglich weer. Unner sien Kummando sünd de Atheners mit ehre leste Flotten denn 405 v. Chr. bi Aigospotamoi slahn wurrn. Düsse Nedderlage hett den Utslag geven in’n ganzen Krieg. All Bundsgenaten vun Athen hefft sik denn afsett, bloß Samos is noch bleven. 404 v. Chr. hett Lysander Piräus blockeert un dor Athen mit to de Kapitulatschoon nöögt. He schaff denn in Athen de Demokratie af un hett en Oligarchie dor insett. De Lüde vun Samos hefft dorup hen beslaten, Lysander göttliche Ehren tokamen to laten. Dor keem to’n eersten Mol in de Minschheitsgeschicht de Herrscherkult mit up, as de later in de Tied vun den Hellenismus un in dat Röömsche Riek begäng weer.[1]

Ok in de annern Städer, de mit Athen tohopen gahn weern in’n Krieg, hett Lysander nee Regimes insett (de „Dartig“,[2] de schollen dat mit Sparta holen.) Man Sparta siene Regeerung hett nich achter siene Politik stahn, un so konn Athen wedder torüch kehren na de Demokratie. Ofschoonst Lysander sik gegen siene Gegenspelers in düssen Striet nich dörsetten konn, bleev he doch en unbannig mächtigen Mann. 399 v. Chr. hett he siene Macht dor for bruukt, den latern König Argiselaos II. up den Throon to wuppen. Lysander is in’n Harvst 395 v. Chr. to’n Anfang vun den Krieg vun Korinth bi en Scharmützel vör Haliartos fullen. He is ankeken wurrn as een vun de gröttsten Feldherrn vun Sparta, de sik avers as stolten un ehrgiezigen Minschen veel Feende maakt hett.

  • Detlef Lotze: Lysander und der Peloponnesische Krieg. Berlin 1964.
  • Karl-Wilhelm Welwei: Lysandros. In: Der Neue Pauly Bd. 7, 1999, Sp. 596f.
  • Karl-Wilhelm Welwei: Sparta. Aufstieg und Niedergang einer antiken Großmacht. Klett-Cotta, Stuttgart 2004.
  1. Hans-Josef Klauck: Die religiöse Umwelt des Urchristentums. Stuttgart 1996, S. 19ff.
  2. Karl-Wilhelm Welwei: Sparta. Aufstieg und Niedergang einer antiken Großmacht. Stuttgart 2004, S. 269.