Naar inhoud springen

Andreas Granqvist

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Andreas Granqvist
Andreas Granqvist
Persoonlijke informatie
Volledige naam Andreas Granqvist
Geboortedatum 16 april 1985
Geboorteplaats Helsingborg, Zweden
Lengte 192 cm
Positie Verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2021
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2004–2007
2007
2007–2008
2008
2008–2011
2011–2013
2013–2018
2018–2021
Vlag van Zweden Helsingborgs IF
Vlag van EngelandWigan Athletic
Vlag van Engeland Wigan Athletic
Vlag van Zweden Helsingborgs IF
Vlag van Nederland FC Groningen
Vlag van Italië Genoa CFC
Vlag van Rusland FK Krasnodar
Vlag van Zweden Helsingborgs IF
72(1)
0(0)
14(0)
11(1)
96(21)
63(2)
134(3)
43(2)
Interlands **
2004–2008
2008–2021
Vlag van Zweden Zweden –21
Vlag van Zweden Zweden
26(0)
87(9)

* Bijgewerkt op 27 juni 2018
** Bijgewerkt op 27 juni 2018
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Andreas Granqvist (Helsingborg, 16 april 1985) is een voormalig Zweeds profvoetballer die doorgaans als verdediger speelde. Hij verruilde FK Krasnodar in juli 2018 voor Helsingborgs IF, waarvoor hij ook de eerste drie jaar van zijn carrière uitkwam. Granqvist debuteerde in 2008 in het Zweeds voetbalelftal.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij maakte tijdens zijn thuisdebuut in de wedstrijd van FC Groningen tegen FC Utrecht een doelpunt met een soloactie van zestig meter. Later in het seizoen maakte Granqvist nog een paar doelpunten met zijn hoofd en een tweede solo eveneens vanaf de eigen speelhelft tegen NAC Breda.

In het seizoen 2009/2010 was Granqvist reserve-aanvoerder van Groningen. Hij kwam in 32 competitiewedstrijden tot 6 doelpunten. In dit seizoen ontpopte hij zich tot penaltyspecialist, hij mocht drie keer aanleggen en hij verzilverde ze alle drie. Aan het eind van het seizoen werd hij verkozen tot speler van het jaar bij Groningen. In het seizoen 2010/11 was Granqvist aanvoerder bij Groningen en maakte hij 11 doelpunten als centrale verdediger, waarvan 6 uit een strafschop.

Op 15 juni 2011 werd bekendgemaakt dat Granqvist een contract voor vier seizoenen had getekend bij het Italiaanse Genoa CFC. FC Groningen ontving een bedrag van 2 miljoen euro plus een percentage bij doorverkoop voor de Zweeds international. In augustus 2013 werd bekendgemaakt dat Granqvist van Genoa vertrok naar de Russische competitie. Daar ging hij spelen voor FK Krasnodar. De Zweed werd voor een kleine zes miljoen euro verkocht, wat betekende dat Groningen ruim 300.000 euro tegemoet kon zien.

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Duels Goals
2004 Helsingborgs IF Vlag van Zweden Allsvenskan 21 0
2005 26 1
2006 25 0
2006/07 Wigan Athletic (huur) Vlag van Engeland Premier League 0 0
2007/08 Wigan Athletic 14 0
2008 → Helsingborgs IF (huur) Vlag van Zweden Allsvenskan 11 1
2008/09 FC Groningen Vlag van Nederland Eredivisie 32 4
2009/10 32 6
2010/11 32 11
2011/12 Genoa CFC Vlag van Italië Serie A 28 1
2012/13 35 1
2013/14 FK Krasnodar Vlag van Rusland Premjer-Liga 20 1
2014/15 27 0
2015/16 29 1
2016/17 29 0
2017/18 29 1
2018 Helsingborgs IF Vlag van Zweden Superettan 15 2
2019 Vlag van Zweden Allsvenskan 22 0
2020 1 0
2021 Vlag van Zweden Superettan 5 0
Totaal 433 30

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Granqvist maakte zijn debuut in het Zweeds voetbalelftal onder leiding van bondscoach Lars Lagerbäck op 23 januari 2006 in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Jordanië (0–0), net als doelman John Alvbåge (Viborg FF) en verdediger Matias Concha (Djurgårdens IF). Sinds 2010 is Granqvist een vaste waarde in de selectie van Zweden en speelde hij mee op het Europees kampioenschap voetbal 2012. Op 29 maart 2016 speelde hij zijn vijftigste interland, een oefeninterland tegen Tsjechië.[1] Op 11 mei 2016 werd hij door bondscoach Erik Hamrén opgenomen in de Zweedse selectie voor het Europees kampioenschap voetbal 2016 in Frankrijk.[2] Zweden werd uitgeschakeld in de groepsfase na nederlagen tegen Italië (0–1) en België (0–1) en een gelijkspel tegen Ierland (1–1). Nadat Zlatan Ibrahimovic na afloop van het toernooi stopte als international, benoemde de nieuwe bondscoach Janne Andersson Granqvist als diens opvolger als aanvoerder van het nationale elftal.[3]