Naar inhoud springen

Jan Reuvens

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jan Reuvens
Algemeen
Volledige naam Jan Everhard Reuvens
Geboren Haarlem, 2 november 1763
Overleden Brussel, 22 juli 1816
Partij moderaten
Titulatuur Mr.
Functies
jan-feb 1795 lid provisionele raad van Haarlem
1795 - 1799 raadsheer Hof van Holland en Zeeland
1799 - 1801 Agent van Justitie
dec 1801 - mrt 1802 Secretaris van Staat van Justitie
1802 - 1808 President Nationaal Gerechtshof
juli 1806 - feb 1807,
feb - juni 1808
lid Staatsraad in buitengewone dienst
feb 1807 - jan 1808,
juni 1808 - aug 1810
lid Staatsraad
mrt - juni 1808 (a.i.),
juni 1810 - jan 1811
viceminister-president Staatsraad
jan - juni 1811 kamerpresident Keizerlijk Gerechtshof 's-Gravenhage
juni 1811 - dec 1813 raadsheer Hof van Cassatie (Parijs)
1814 kamerpresident Hooggerechtshof 's-Gravenhage
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Jan Everhard Reuvens (Haarlem, 2 november 1763 - Brussel, 22 juli 1816) was een Nederlands jurist, agent (minister) en hoge rechter aan het einde van de 18e eeuw en begin 19e eeuw.

Na het afronden van de Latijnse school in Haarlem ging de zoon van Anthony en Catharina Reuvens, na een intermezzo van een jaar, in 1776 studeren in Leiden. Daar promoveerde hij in 1784 op dissertatie, en werd hij advocaat in zijn geboortestad Haarlem. In 1795 werd Reuvens lid van de provisionele raad van Haarlem, slechts voor de duur van een maand, want daarna werd hij benoemd als raadsheer bij het Hof van Holland en Zeeland, en verhuisde hij naar Den Haag. In 1799 werd hij benoemd tot agent van Justitie, een functie vergelijkbaar met die van minister, tot hij in 1802 werd benoemd tot president van het Nationaal Gerechtshof. Dit zou hij blijven tot 1808. In 1806 werd hij ook benoemd als lid van de Staatsraad, afwisselend in buitengewone en gewone dienst. In 1810 werd hij, eerst ad interim, later volledig, tot minister-vicepresident benoemd van deze Staatsraad. Hierna zou hij, van de Franse inlijving tot de terugkeer van de Oranjes in Nederland, diverse hoge ambtelijk-gerechtelijke functies bekleden, zowel binnen Nederland als later in Parijs. Na de installatie van de soeverein vorst Willem I werd hij ook in de nieuwe staatsstructuur tot hoge rechter benoemd - dit keer belast met de noordelijke helft van de Verenigde Nederlanden.

Reuvens heeft de hand gehad in diverse herschrijvingsprojecten van wetboeken, waarbij hij een (Noord-Nederlandse) strenge morele lijn voorstond, wat hem in aanvaring bracht met Zuidelijke Nederlanders. In het voorjaar van 1816 werd Reuvens door enkele Brusselse jongens beschuldigd van intimiteiten. Hij probeerde hierop zijn naam te zuiveren, waar hij niet in slaagde en pleegde vervolgens zelfmoord.[1]

In 1808 is Reuvens benoemd tot commandeur in de Orde van de Unie.