Naar inhoud springen

Kabinet-Macmillan I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
kabinet–Macmillan I
Kabinet in Verenigd Koninkrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk
Kabinet-Macmillan I
Premier Harold Macmillan
Partij(en) Conservative Party
1955–1959
Start 10 januari 1957
Demissionair 8 oktober 1959
Eind 14 oktober 1959
Voorganger Eden
Opvolger Macmillan II
Staatshoofd Elizabeth II
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Het kabinet–Macmillan I was de uitvoerende macht van de Britse overheid van 10 januari 1957 tot 14 oktober 1959. Het kabinet-Macmillan I werd gevormd door de Conservative Party na het aftreden van premier Anthony Eden met Harold Macmillan de nieuwe partijleider van de Conservative Party als premier. Na de verkiezingen van 1959 maakte het kabinet enkele kleine wijziging door maar bleef grotendeels het zelfde. In het kabinet zaten meerdere prominenten zoals Rab Butler, Selwyn Lloyd, Alec Douglas-Home, Robert Gascoyne-Cecil, Quintin Hogg, Iain Macleod, Edward Heath, David Maxwell Fyfe, Enoch Powell en Christopher Soames.

Op 19 oktober 1963 trad Macmillan af na dat het vertrouwen in zijn gezag was aangetast door allerlei schandalen in de loop der jaren. Hij werd opgevold als premier en partijleider van de Conservative Party door minister van Buitenlandse Zaken Alec Douglas-Home.

Hij werd opgevolgd door minister van Buitenlandse Zaken Alec Douglas-Home. De parlementsverkiezingen van 1964 werden verloren door de Conservative Party - aangevoerd door Douglas-Home - en gewonnen door de Labour Party van Harold Wilson. Het verlies bleef echter beperkt. Het verschil tussen de Conservative Party en de Labour Party bedroeg uiteindelijk maar dertien zetels en dit was grotendeels dankzij premier Douglas-Home, die, ondanks zijn aristocratische voorkomen, capabel was overgekomen tijdens zijn korte premierschap.

Onder leiding van Macmillan wonnen de conservatieven de verkiezingen van 1959, maar daarna na de populariteit van de conservatieve regering zienderogen af. In juli 1962 vond, in een poging om haar populariteit te herwinnen, een aantal belangrijke wijzigingen in het kabinet plaats. Deze politieke ingreep werd al snel bekend als de Night of the Long Knives ("De Nacht van de Lange Messen"[1]). De populariteit van het kabinet bereikte een dieptepunt als gevolg van de zogenaamde Profumo-affaire. John Profumo, minister van Oorlog, had een relatie met callgirl Christine Keeler, die ook een relatie onderhield met de Sovjet-Russische marine-attaché Jevgeni Ivanov. Toen het schandaal aan het licht kwam, trad Profumo af, maar het kwaad was al geschied.

President van de Verenigde Staten John F. Kennedy en premier Harold Macmillan in Hamilton, Bermuda op 21 december 1961.

Samenstelling

[bewerken | brontekst bewerken]
Ambtsbekleder Functie(s) Ambtstermijn Partij
Harold Macmillan Harold
Macmillan

(1894–1986)
Premier 10 januari 1957 19 oktober 1963
[2]
Conservative Party
Peter Thorneycroft Peter
Thorneycroft

(1909–1994)
Minister van
Financiën
10 januari 1957 6 januari 1958
[3]
Conservative Party
Derick Heathcoat-Amory Derick
Heathcoat-
Amory

(1899–1981)
6 januari 1958 27 juli 1960
[2]
Conservative Party
Selwyn Lloyd Selwyn Lloyd
(1904–1978)
Minister van
Buitenlandse
Zaken
20 december 1955
[4]
27 juli 1960
[2]
Conservative Party
Rab Butler Rab Butler
(1902–1982)
Minister van
Binnenlandse
Zaken
10 januari 1957 13 juli 1962
[2]
Conservative Party
Leader of
the House of
Commons
20 december 1955
[4]
9 oktober 1961
[2]
Lord Privy Seal 14 oktober 1959
Robert Gascoyne-Cecil Markies van
Salisbury

Robert
Gascoyne-
Cecil

(1893–1972)
Lord President
of the Council
25 november 1952
[4]
29 maart 1957
[3]
Conservative Party
Alec Douglas-Home Graaf van Home
Alec Douglas-
Home

(1903–1995)
29 maart 1957 17 september 1957
[5]
Conservative Party
Quintin Hogg Burggraaf
Hailsham

Quintin Hogg
(1907–2001)
17 september 1957 14 oktober 1959 Conservative Party
Robert Gascoyne-Cecil Markies van
Salisbury

Robert
Gascoyne-
Cecil

(1893–1972)
Leader of the
House of Lords
26 oktober 1951
[4]
29 maart 1957
[3]
Conservative Party
Alec Douglas-Home Graaf van Home
Alec Douglas-
Home

(1903–1995)
29 maart 1957 27 juli 1960
[2]
Conservative Party
David Maxwell Fyfe Burggraaf
Kilmuir

David
Maxwell Fyfe

(1900–1967)
Lord Chancellor 18 oktober 1954
[4]
14 juli 1962
[2]
Conservative Party
David Eccles Sir
David Eccles
(1904–1999)
Minister van
Handel
10 januari 1957 14 oktober 1959 Conservative Party
Duncan Sandys Duncan
Sandys

(1908–1987)
Minister van
Defensie
10 januari 1957 14 oktober 1959 Conservative Party
Dennis
Vosper

(1916–1968)
Minister van
Volksgezondheid
10 januari 1957 17 september 1957
[3]
Conservative Party
Derek
Walker-Smith

(1910–1992)
17 september 1957 27 juli 1960
[2]
Conservative Party
Iain Macleod Iain Macleod
(1913–1970)
Minister van
Arbeid
20 december 1955
[4]
14 oktober 1959 Conservative Party
Quintin Hogg Burggraaf
Hailsham

Quintin Hogg
(1907–2001)
Minister van
Onderwijs
10 januari 1957 17 september 1957
[5]
Conservative Party
Geoffrey
Lloyd

(1902–1984)
17 september 1957 14 oktober 1959 Conservative Party
Harold
Watkinson

(1910–1995)
Minister van
Transport en
Luchtvaart
20 december 1955
[4]
14 oktober 1959 Conservative Party
Henry Brooke
(1903–1984)
Minister van
Huisvesting en
Lokale Zaken
10 januari 1957 9 oktober 1961
[2]
Conservative Party
Minister voor
Wales
Hugh Molson
(1903–1991)
Minister van
Openbare
Werken
10 januari 1957 14 oktober 1959 Conservative Party
Derick Heathcoat-Amory Derick
Heathcoat-
Amory

(1899–1981)
Minister van
Landbouw en
Visserij
20 juli 1954
[4]
6 januari 1958
[6]
Conservative Party
John Hare John Hare
(1911–1982)
6 januari 1958 27 juli 1960
[2]
Conservative Party
Charles Hill
(1904–1989)
Kanselier van
het Hertogdom
Lancaster
10 januari 1957 9 oktober 1961
[2]
Conservative Party
Alan Lennox-Boyd Alan
Lennox-Boyd

(1904–1983)
Minister voor
Koloniale
Zaken
28 juli 1954
[4]
14 oktober 1959 Conservative Party
Alec Douglas-Home Graaf van Home
Alec Douglas-
Home

(1903–1995)
Minister voor
Gemenebest
Zaken
5 april 1955
[4]
27 juli 1960
[2]
Conservative Party
John Maclay
(1905–1992)
Minister voor
Schotland
10 januari 1957 13 juli 1962
[2]
Conservative Party
Formeel geen leden van het kabinet,
maar woonde kabinetsvergadering bij
Ambtsbekleder Functie(s) Ambtstermijn Partij
John
Boyd-
Carpenter

(1908–1998)
Minister voor
Pensioenen en
Verzekeringen
20 december 1955
[4]
16 juli 1962
[2]
Conservative Party
Baron Mills
van Studley

Percy Mills
(1890–1968)
Minister voor
Energie
10 januari 1957 14 oktober 1959 Conservative Party
Reginald
Maudling

(1917–1979)
Thesaurier-
generaal
10 januari 1957 14 oktober 1959 Conservative Party
Sir
Reginald
Manningham-
Buller

(1905–1980)
Advocaat-
generaal
18 oktober 1954
[4]
16 juli 1962
[2]
Conservative Party
Ernest
Marples

(1907–1978)
Minister van
Posterijen
10 januari 1957 14 oktober 1959 Conservative Party
Edward Heath Edward Heath
(1916–2005)
Onderstaats-
secretaris voor
Financiën
20 december 1955
[4]
14 oktober 1959 Conservative Party
Chief Whip in
het Lagerhuis
Voorganger:
Eden
Kabinet–Macmillan I
1957–1959
Opvolger:
Macmillan II