Naar inhoud springen

Koffiecichorei

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Koffiecichorei
Koffiecichorei
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Campanuliden
Orde:Asterales
Familie:Asteraceae (Composietenfamilie)
Onderfamilie:Cichorioideae
Geslachtengroep:Cichorieae
Geslacht:Cichorium (Cichorei)
Soort:Cichorium intybus (Wilde cichorei)
variëteit
Cichorium intybus var. sativum
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Koffiecichorei (Cichorium intybus var. sativum) is een variëteit van de wilde cichorei die voor de productie van cichorei en inuline geteeld wordt. Andere cultivars van een andere variëteit van dezelfde soort (Cichorium intybus var. foliosum) worden gebruikt voor de productie van witlof, groenlof en roodlof.

Koffiecichorei

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds de 19e eeuw wordt van de gemalen en gebrande wortels van cichorei een cafeïnevrije drank gemaakt waarvan de ietwat bittere smaak lijkt op die van koffie. In de Franse tijd, rond 1800, was deze cichoreikoffie of peekoffie in Nederland populair geworden.[1] Cichorei werd veel in de Friese Wouden geteeld en gedroogd, vooral in de gemeente Dantumadeel.[2] In oorlogs- en crisisjaren, vooral 1940-1945, werd deze surrogaatkoffie bij gebrek aan echte koffie op grote schaal gedronken, waarbij echter de opwekkende werking van de cafeïne ontbrak. Ook werd vaak een beetje 'peekoffie' aan echte koffie toegevoegd als smaakversterker.

Inulineproductie

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 1992 wordt in Nederland cichorei geteeld voor de productie van fructosestropen en inuline. Hiervoor zijn verschillende rassen geselecteerd, die een betere wortelvorm, een hogere wortelproductie en een hoger gehalte aan inuline hebben dan de oorspronkelijke wilde cichorei. Vanaf 2006 wordt in Nederland alleen nog voor de inulineproductie geteeld, omdat de productie van fructose niet langer lonend is.