Vejatz lo contengut

Montcuc

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Montcuc
Montcuq
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La vila de Montcuc.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 20′ 23″ N, 1° 12′ 37″ E
Superfícia 32,22 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
291 m
200 m
135 m
Geografia politica
País Carcin Armas de Carcin
Parçan Carcin Blanc
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
46
Òlt Armas deu Departament d'Òlt
Arrondiment
461
Caors
Canton
4621
Lusèg (capluòc del Canton de Montcuc abans 2015)
Intercom
244600490
CC del Carcin Blanc
Cònsol Alain Lalabarde (delegat)
(2016-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 739 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 787 ab.
Densitat 38,52 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Montcuquois, Montcuquoises (en francés)
Còde INSEE 46201
Divèrs capluòc de Montcuc de Carcin Blanc. Per la populacion actuala e la densitat veire Demografia.

Montcuc[1],[2],[3],[4] (Montcuq en francés) es una anciana comuna occitana de Carcin, situada dins lo departament francés d'Òlt e la region de Miègjorn-Pirenèus. Montcuc es, dempuèi lo 1èr de genièr 2016, lo capluòc de la comuna novèla de Montcuc en Carcin Blanc.

Comunas a l'entorn.
  • Montcuc (atestacion de Montecuco, en 1257, Monque en 1394[5]) es una formacion pleonasmica, que apilòta mont (del latin mons, montis) e un nom preceltic de sens aparentat *kuk-, « nautor ponchuda », « mont arredondit », « cap » [6],[7] (lo sens exacte es de mal precisar). Se pòt supausar que lo nom Montcuc foguèt donat per de populacions que coneissián pas lo sens de la segonda partida, -cuc. Se sap que lo mot cuc es preceltic perqué se tròba dins de païses que los cèltas ocupèron pas. Aquel mot a de variantas : suc, tuc, truc, de fòrmas feminizadas mai o mens recentas (tuca es plan viu dins la lenga occitana de l'oèst). Es malaisit d'explicar la rason d'aquelas variantas : de dialèctes diferents dins la lenga d'origina ? la preséncia d'infixes que ne modificavan lo sens e que se percèbon encara per lor resultat, una iniciala consonantica diferenta ? de sons diferents dels sons que las lengas dels novèls arribants indoeuropèus possedisson, çò que menèron los locutors d'aquelas lengas a modificar de mai d'un biais çò qu'ausissián per l'adaptar a lor fonetica, un pauc coma nosauts deformam quora en -d-, quora en -z-, o autrament, lo -th de l'anglés ?
  • Sent Privat (nom supausat). Del nom d'un avesque de Mende e martir, del sègle III (en latin Privatus [8].
  • Rolhac (nom supausat) es benlèu coma Rouillac (Charanta), format del nom d'òme latin Rŭllius ambe sufixe -acum[9] , latinizacion del sufixe gallés -aco(n). Rolhac èra donc benlèu una anciana granda propietat antica que son mèstre èra Rŭllius.
  • Sent Geniés (nom supausat) es lo nom, siá d'un grafièr o notari d'Arle que refusèt d'enregistrar los edictes qu'ordenavan la persecucion dels crestians e que foguèt escapitat en 308 [10], en venent atal un martir, siá d'un martir en Auvèrnhe [11], siá d'un avesque de Lion, mòrt en 678 [12], siá d'un comedian martir a Roma al sègle IV [13], siá d'un avesque de Clarmont mòrt en 662 [14],[15].
  • Sent Sarnin (nom supausat) es lo nom de l'avesque de Tolosa, martir al sègle III, cap a 250 [16],[17].
  • Montcuc annexèt entre 1790-1794, Saint-Privat-de-Montcuq (nom francés, donc probable Sent Privat de Montcuc), entre 1790 e 1794; annexèt entre 1795 e 1800, Rouillac (nom francés, donc benlèu Rolhac), Saint-Geniès (nom francés, donc benlèu Sent Geniés), Saint-Sernin (nom francés, donc benlèu Sent Sarnin).

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Primièr e darrèr cònsol delegat
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
genièr de 2016 2020 Alain Lalabarde UMP, LR cònsol de Montcuc de Carcin Blanc
Totas las donadas son pas encara conegudas.
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 31 de decembre de 2015 Alain Lalabarde UMP  
març de 2008 2014 Lagarde Guy sense etiqueta primièr adjunt
març 1989 2008 (demission) Daniel Maury PRG conselhièr general (1994-2012)
  1989      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

De la formacion de Montcuc de Carcin Blanc a mai de 2020, Montcuc èra comuna delegada. En mai de 2020, las comunas delegadas foguèron suprimidas [18].

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1241, totala: 1285

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 330 1 970 2 093 2 160 2 272 2 257 2 314 2 329 2 356

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 352 2 321 2 250 2 196 2 111 2 167 1 957 1 977 1 868

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 758 1 639 1 582 1 331 1 407 1 232 1 310 1 256 1 220

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 197
1 121
1 096
1 071
1 189
1 263
1 321
1 339
1 315
1 378
2009 2010
1 294
1 350
1 273
1 322
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • 1795-1800 : annexion de tres comunas, d'un total de 706 abitants en 1793
  • populacion : 1220 (2018)
  • densitat : 37,86


Demografia Rolhac (nom supausat)

[modificar | Modificar lo còdi]
  • 1793 : 210 abitants

Demografia Sent Geniés (nom supausat)

[modificar | Modificar lo còdi]
  • 1793 : 388 abitants

Demografia Sent Sarnin (nom supausat)

[modificar | Modificar lo còdi]
  • 1793 : 108 abitants
Patrimòni Mondial de l'UNESCO
Patrimòni Mondial de l'UNESCO
Etapa precedenta

Las Cabanas (Carcin)
Romavatge de Sant Jacme de Compostèla

Via Podiensis
Etapa seguenta

Lausèrta


Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Jacques Chapou es una resistant francesa de la Segonda Guèrra Mondiala

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. https://www.guyenne.fr/Publications/Jurades_Bergerac/les_jurades_de_bergerac_t1.htm?fbclid=IwAR3P5U8PZg2frObhOvQQmjZ36MrtFFB9QxkOH3bigM2Z2y_HUy7qv6JCllw
  6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 466
  7. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 43 e 247-248
  8. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 625
  9. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 564
  10. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/1731/Saint-Genes-d-Arles.html
  11. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/12319/Saint-Genes.html
  12. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/10222/Saint-Genes.html
  13. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/1732/Saint-Genes-de-Rome.html
  14. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/7147/Saint-Genet.html
  15. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 600
  16. http://nominis.cef.fr/contenus/saint/9431/Saint-Sernin.html
  17. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 591
  18. https://www.ladepeche.fr/2020/05/28/suppression-des-mairies-annexes,8906523.php