Vejatz lo contengut

Sant Antonin de Baion

Aqueste article es redigit en provençau.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Sant Antonin de Baion
Saint-Antonin-sur-Bayon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La comuna de Sant Antonin de Baion.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 31′ 08″ N, 5° 35′ 00″ E
Superfícia 17,57 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 015 m
416 m
277 m
Geografia politica
País  Provença
Estat Bandièra de França França
Region
93
Provença Aups e Còsta d'Azur
Departament
13
Bocas de Ròse Armas dau Departament dei Bocas de Ròse
Arrondiment
131
Ais de Provença
Canton
1334
Tretz
Intercom
241300276
du Pays d'Aix-en-Provence
Cònsol Christian Delavet
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
123 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

127 ab.
Densitat 7,29 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Antoninois
(en francés)
Còde postal 13100
Còde INSEE 13090
st-antonin-sur-bayon.fr

Sant Antonin de Baion (Saint-Antonin-sur-Bayon en francés) es una comuna provençala situada dins lo departament dei Bocas de Ròse e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur.

Sant Antonin de Baion se situa à l'èst d'Ais de Provença, au sud dau Mont Venturi dins la vau de Baion. Lo clima i es de tipe mediterranèu amb d'influéncias montanhosas que son a l'origina d'ivèrns fregs e de prepitacions feblas. D'efiech, lo relèu ben marcat dau Mont Venturi blòca l'umiditat sus lo pendís septentrionau de la montanha e laissat unicament passar de vents eissuchs[1].

La preséncia umana sus lo territòri de Sant Antonin sembla relativament anciana, probablament gràcias a la topografia protectritz de l'endrech, coma l'indica la descubèrta de vestigis preistorics (otís de peirard, terralha...) e antics (oppidum celtoligur). En particular, après la conquista de la província de Narbonesa, lei Romans i bastiguèron un aqüaducte que permetià d'alimentar la region d'Ais e i produguèron d'òli.

La formacion de Sant Antonin aguèt luòc entre lei sègles X e XII. Comencèt vers 950 amb la donacion de la vau de Tretz a Arlulf, senhor de Marselha e fondator de la dinastia vescomtala de la vila, per lo rèi Conrad Ièr d'Arle (937-993). Lei vescòmtes construguèron una glèisa sus lo territòri actuau de la comuna que foguèt cedida en 1064 a l'Abadiá de Sant Victor. L'òrdre monastic la dediquèt a Sant Antonin e donèt ansin son nom au vilatge qu'èra a se formar a son entorn. Aqueu darrier se desvolopèt lentament en causa de l'ariditat dau terraire. Pasmens, dins lo corrent dau sègle XV, foguèt necessari de bastir una tresena glèisa.

La comuna aquistèt son territòri actuau en 1493 après la crompa de la senhoriá de Sant Antonin e de divèrsei domenis vesins per Guilhem de Puget, canonge de Sant Victor. Puei, d'eiretatges e de maridatges entraïnèron l'intrada de la senhoriá dins lei fèus dei còmtes de Ramusat au sègle XVI e dins aquelei de l'ostau de Gaspard de Garnier au sègle XVII. A la Revolucion Francesa, lo vilatge teniá 132 estatjants, chifra que demeniguèt amb l'exòde rurau durant lo sègle XIX e la premiera mitat dau sègle XX. Agantèt son minimom demografic en 1946 amb 34 abitants. Après aquela annada, la populacion aumentèt e passèt 150 abitants avans de tornar demenir au començament dau sègle XXI.

Sant Antonin tèn un pichon patrimòni culturau que va de l'Antiquitat amb lei vestigis d'un aqüaducte roman a l'Edat Mejana amb un castèu classat en 1978 ai Monuments istorics. Tèn tanben un ric patrimòni environamentau amb lo Mont Venturi.

Liames intèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Aqueu fenomèn es dich efiech de Foehn.