Przejdź do zawartości

(14) Irene

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(14) Irene
ilustracja
Odkrywca

John Russell Hind

Data odkrycia

19 maja 1851

Numer kolejny

14

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Półoś wielka

2,5850 au

Mimośród

0,1674

Peryhelium

2,1523 au

Aphelium

3,0177 au

Okres obiegu
wokół Słońca

4 lata 57 dni 3 godziny

Średnia prędkość

18,40 km/s

Inklinacja

9,11°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

152 km

Masa

6,3 × 1018 kg

Średnia gęstość

2? g/cm3

Okres obrotu

(15 h 36 min) h

Albedo

0,16

Jasność absolutna

6,30m

Typ spektralny

S

Średnia temperatura powierzchni

~ 170 K

Satelity naturalne

brak danych

(14) Irene – jedna z większych planetoid z pasa głównego.

Odkrycie

[edytuj | edytuj kod]

Planetoida została odkryta przez Johna Russella Hinda 19 maja 1851 roku w Londynie.

Jej nazwa pochodzi od mitologicznej Ejrene bogini pokoju, jednej z Hor, córki Zeusa i Temidy.

Orbita

[edytuj | edytuj kod]

Orbita (14) Irene jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 9,11°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 4 lata i 57 dni krążąc w średniej odległości 2,59 j.a. od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 18,40 km/s.

Właściwości fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

(14) Irene ma średnicę ok. 152 km. Jej albedo wynosi 0,16, a jasność absolutna to 6,3m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 170 K. Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]