Przejdź do zawartości

57 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
57 Dywizja Piechoty
57. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1944

Dowódcy
Pierwszy

gen. mjr Oskar Blümm

Ostatni

gen. mjr Adolf Trowitz

Działania zbrojne
II wojna światowa
  • agresja na Polskę
  • agresja na Francję
  • atak na Związek Radziecki
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

gen. Vinzenz Müller (drugi z lewej), dowódca dywizji w 1943 roku.(foto. z 1957).

57 Dywizja Piechoty (niem. 57. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja, brała udział w agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.

Sformowana na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939, w 2. fali mobilizacyjnej przez Infanterie – Kommandeur 7 w Landshut w VII Okręgu Wojskowym. W 1942 r. Polacy i Czesi stanowili 30% żołnierzy dywizji[1]. Uczestnicząc w ataku na Związek Radziecki, została rozbita w rejonie Achtyrki przez 3 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany[2].

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • gen. mjr Oskar Blümm 26 VIII 1939 – 26 IX 1941
  • gen. Anton Dostler 26 IX 1941 – 10 IV 1942
  • gen. por. Oskar Blümm 10 IV 1942 – 10 X 1942
  • gen. Friedrich Siebert 10 X 1942 – 20 II 1943
  • gen. mjr Otto Fretter – Pico 20 II 1943 – 1 IX 1943
  • gen. por. Vinzenz Müller 1 IX 1943 – 19 IX 1943
  • gen. mjr Adolf Trowitz 19 IX 1943 – 7 VII 1944

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
Skład w sierpniu 1939

179, 199 i 217 pułk piechoty, 157 pułk artylerii, 157 batalion pionierów, 157 oddział rozpoznawczy, 157 oddział przeciwpancerny, 157 oddział łączności, 157 polowy batalion zapasowy;

Skład w kwietniu 1944

179, 199 i 217 pułk piechoty, 157 pułk artylerii, 157 batalion pionierów, 157 batalion fizylierów, 157 oddział przeciwpancerny, 157 oddział łączności, 157 polowy batalion zapasowy;

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Главное разведывательное Красной, Справочник боевых характеристик немецких дивизий (на 1.6.1943), Moskwa 1943.
  2. Forczyk 2020 ↓, s. 325.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
  • Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
  • Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk, Kampania polska 1939 roku, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2005, ISBN 83-7399-169-7, OCLC 830817444.
  • Tadeusz Jurga, Obrona Polski 1939, Waldemar Strzałkowski (oprac.), Warszawa: „Pax”, 1990, ISBN 83-211-1096-7, OCLC 830078818.
  • Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.
  • Kurowski Franz, Die Heeresgruppe Mitte. 28 deutsche Divisionen im Feuerhagel der sowjetischen Sommeroffensive 1944 Witebsk-Bobruisk-Minsk, b.m.w i b.r.w; ISBN 978-3-89555-412-4;
  • Haupt Werner, Die Schlachten der Heeresgruppe Süd. Aus der Sicht der Divisionen., b.m.w 2005; ISBN 3-7909-0248-9;
  • Haupt Werner, Die deutschen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
  • Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.r.w.;ISBN 0-7643-0266-3;
  • Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Rückschlag b.m.w i b.r.w; ISBN 3-7909-0288-8
  • Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;