Przejdź do zawartości

Agrypina Starsza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agrypina Starsza
Vipsania Agrippina Maior
Ilustracja
Data urodzenia

ok. 14 p.n.e.

Data śmierci

18 października 33 n.e.

Ojciec

Marek Agrypa

Matka

Julia

Mąż

Germanik

Dzieci

Klaudiusz
Klaudia
Klaudiusz Neron
Druzus III
Kaligula
Juliusz
Agrypina Młodsza
Julia Druzylla
Julia Liwilla

Agrypina Starsza (łac. Vipsania Agrippina Maior, ur. ok. 14 p.n.e., zm. 18 października 33 n.e.) – córka Marka Agrypy i Julii, córki Augusta.

W rok po śmierci ojca, Marka Agrypy, zyskała ojczyma, Tyberiusza, którego August zmusił do rozwodu z Wipsanią Agrypiną i poślubienia Julii wdowy po Agrypie. Małżeństwo nie było udane, Tyberiusz za zgodą Augusta w 6 p.n.e. wyjechał na Rodos, chcąc oddalić się od żony. Starsi bracia Agrypiny zmarli:Lucjusz w 2 n.e. i Gajusz w 4 n.e. Matka, Julia została w końcu wygnana z Rzymu za złe prowadzenie się. W 5 n.e. Agrypina poślubiła Germanika, bratanka Tyberiusza. W 6 n.e. August wygnał z Rzymu jej siostrę Julillę i brata Agrypę Postumusa. Tylko Agrypina z całej rodziny cieszyła się przychylnością Augusta. Była oddaną żoną, towarzyszącą mężowi we wszystkich wyprawach. Urodziła w sumie dziewięcioro dzieci, z których szóstka przeżyła okres dziecięcy. Zarzucano jej jednak niepohamowany charakter oraz ostrość w postępowaniu i nadmierną ambicję. Te cechy za życia Germanika stanowiły o sile i powodzeniu obojga, zaś po jego śmierci przyspieszyły upadek rodziny, rozdrażniając przeciwników w walce o panowanie. W 19 roku n.e. Agrypina przebywała z Germanikiem we wschodnich prowincjach Rzymu, gdy jej mąż zmarł w niejasnych okolicznościach.

O morderstwo Germanika oskarżyła Gnejusza Kalpurniusza Pizona.

Benjamin WestAgrypina ląduje w Brundisium z popiołami Germanika

Jej groźnym przeciwnikiem stał się Sejan, prefekt pretorianów, który oskarżał ją przed Tyberiuszem o dążenie do władzy. Tyberiusz i jego faworyt Sejan obawiali się, że będzie usiłowała osadzić na tronie któreś z jej dzieci i próbowali ją usunąć. Tyberiusz nie zezwolił jej na powtórne małżeństwo. Również jej interwencja u Tyberiusza w sprawie Klaudii Pulchry oskarżonej o nierząd i obrazę majestatu nie odniosła skutku. Po przeniesieniu się Tyberiusza na Capri, Sejan miał wolną rękę i z jego inicjatywy Agrypina i jej syn Neron zostali ponownie oskarżeni, Agrypina została tak dotkliwie pobita przez żołnierzy Tyberiusza, że straciła oko. Wyrokiem Senatu została wygnana do Herkulanum, a później na wyspę Pandaterię. Tam zagłodziła się na śmierć, pomimo rozkazu Tyberiusza o karmieniu jej siłą. Została pochowana w Mauzoleum Augusta. Dwóch jej starszych synów Klaudiusz Neron Juliusz Cezar i Druzus III zostało zamorzonych głodem. W 37, gdy jej syn Kaligula został cesarzem, zrehabilitował pośmiertnie matkę.

Genealogia:

4. Lucius Vipsanius Agrippa      
    2. Marek Agrypa
5. NN        
      1. Agrypina Starsza
6. Oktawian August    
    3. Julia (córka Augusta)    
7. Skrybonia      
 

Dzieci:

Agrypina Starsza
1. Germanik
 
 
 
Klaudiusz
ur. ok. 2 n.e, zm. 10 n.e.
Klaudia
ur. 4 n.e., zm. w dzieciństwie
Klaudiusz Neron
1. Julia Helena
Druzus III
1. Emilia Lepida
Kaligula
1. Junia Klaudylla
2. Liwia Orestylla
3. Lolia Paulina
4. Cezonia
Juliusz
ur. 14 n.e., zm. w dzieciństwie
Agrypina Młodsza
1. Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus
2. Gajusz Salustiusz Kryspus Pasjen
3. Klaudiusz cesarz
Julia Drusilla
1. Lucjusz Kasjusz Longinus
2. Marek Emiliusz Lepidus
Julia Liwilla
1. Marek Winicjusz

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jean-Claude Fredouille, Guy Racher: Cywilizacje śródziemnomorskie leksykon. Katowice: Wydawnictwo Książnica, 2007, s. 58. ISBN 978-83-245-7566-4.