Przejdź do zawartości

Al-Mutawakkil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Al-Mutawakkil
ilustracja
Fragment monety z wizerunkiem Al-Mutawakkilego
kalif
Dane biograficzne
Dynastia

Abbasydzi

Data urodzenia

821

Data śmierci

861

Przyczyna śmierci

Morderstwo

Ojciec

Al-Mutasim

Rodzeństwo

Al-Wasik

Al-Mutawakkil (ur. w 821, zm. w 861) – kalif z dynastii Abbasydów, syn kalifa Al-Mutasima i brat Al-Wasika.

Miłośnik wina, kobiet i róż

[edytuj | edytuj kod]

Podczas jego panowania pogłębiło się osłabienie kalifatu. Sam kalif dał się poznać jako zwolennik wina i kobiet. Według relacji Al-Masudiego jego harem liczył podobno 4000 kobiet. Był miłośnikiem kwiatów, zwłaszcza róż.

Wielki budowniczy

[edytuj | edytuj kod]

Dołożył wiele starań do rozbudowy tymczasowej stolicy Abbasydów – Samarry. Kazał tam wznieść pałac Al-Aszik, oraz przepiękną rezydencję, figurującą w większości źródeł pod nazwą Al-Dżafarijja.

Obrońca islamu sunnickiego

[edytuj | edytuj kod]

Za jego panowania islam sunnicki stał się na powrót wyznaniem oficjalnym w kalifacie, w miejsce mutazylizmu; zlikwidowano inkwizycję muzułmańską – mihnę. Rehabilitowano prześladowanego za poprzednich kalifów obrońcę ortodoksyjnego islamu, Ahmada Ibn Hanbala. W 851 wydał rozkaz zrównania z ziemią mauzoleum syna kalifa Alego, imama Al-Husajna w Karbali. Rozkazał sprowadzić z Medyny do Samarry imama szyickiego, Alidę Alego al-Hadiego, który do śmierci przebywał w areszcie domowym. Alidzi z Iraku zostali internowani, egipscy zaś deportowani do Al-Hidżazu. Jednocześnie wydał wiele dekretów dyskryminujących żydów i chrześcijan, mimo że były to wyznania chronione według przepisów koranicznych (dhimmi). Nakazano im nie tylko nosić znaki rozpoznawcze w miejscach publicznych, ale zburzono też ich kościoły, skonfiskowano 1/10 nieruchomości, zakazano organizowania procesji w Wielki Tydzień, a dzieciom zakazano uczyć się u nauczycieli muzułmańskich.

Zgładzony przez własne straże

[edytuj | edytuj kod]

Został zamordowany w Samarze przez swoich gwardzistów tureckich.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maciej Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 4. Kształtowanie średniowiecza, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 553, ISBN 83-85719-85-7.
  • Hauziński J.: Burzliwe dzieje kalifatu bagdadzkiego, PWN Warszawa-Kraków 1993