Przejdź do zawartości

Amelia Orleańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amelia Orleańska
Ilustracja
ilustracja herbu
podpis
Królowa Portugalii
Okres

od 1889
do 1908

Jako żona

Karola I

Poprzedniczka

Maria Pia Sabaudzka

Dane biograficzne
Dynastia

Burbonowie

Data i miejsce urodzenia

28 września 1865
Londyn

Data i miejsce śmierci

25 października 1951
Wersal

Ojciec

Filip Orleański

Matka

Maria Izabela Orleańska

Rodzeństwo

Helena

Mąż

Karol I Dyplomata

Dzieci

Ludwik Filip
Maria Anna
Manuel II Patriota

Odznaczenia
Wstęga Trzech Orderów (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Avis (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Krzyż Wielki Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa Order Świętej Elżbiety (Portugalia) Dama Orderu Królowej Marii Luizy (Hiszpania) Order Krzyża Gwiaździstego Kawaler/Dama Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM) Order Świętej Katarzyny Męczennicy – I klasa

Amelia Maria Ludwika Helena Orleańska, fr. Amélie Marie Louise Hélène d'Orléans (ur. 28 września 1865, w York House, Twickenham, w Londynie, zm. 25 października 1951, w Château de Bellevue, w Wersalu) – królowa Portugalii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo

[edytuj | edytuj kod]

Amelia Orleańska była najstarszą córką Filipa Orleańskiego, hrabiego Paryża, oraz jego żony – Marii Izabeli Orleańskiej. Jej dziadkami ze strony ojca byli: Ferdynand Filip Orleański, książę Orleanu, oraz księżniczka Helena Mecklenburg-Schwerin. Jej dziadkami ze strony matki byli zaś: Antoni Orleański, książę Montpensier, i infantka Ludwika Ferdynanda Burbon, księżna Montpensier.

Zamążpójście

[edytuj | edytuj kod]

22 maja 1886 wyszła za mąż za następcę tronu Portugalii, księcia Karola Braganzę. Z tego związku urodziło się troje dzieci:

  1. Ludwik Filip, książę Braganza (ur. 21 marca 1887, zm. 1 lutego 1908),
  2. Maria Anna, infantka (ur. i zm. 14 grudnia 1887),
  3. Manuel II (ur. 19 marca 1889, zm. 2 lipca 1932).

Śmierć męża

[edytuj | edytuj kod]

1 lutego 1908 rodzina królewska wracała z pałacu w Vila Viçosa do Lizbony. W mieście, w drodze do pałacu, ich powóz przejeżdżał przez Terreiro do Paço. Na placu z tłumu padły strzały. Strzelało przynajmniej dwóch mężczyzn: Alfredo Costa i Manuel Buiça. Król zmarł natychmiast, jego następca – książę Ludwik Filip został śmiertelnie ranny, a książę Manuel został trafiony w ramię. Amelii szczęśliwie nic się nie stało. Mordercy zostali na miejscu zabici przez straż królewską. Potem okazało się, że obaj należeli do portugalskiej partii republikańskiej. Około dwudziestu minut po strzelaninie książę Ludwik Filip zmarł, a następnego dnia ogłoszono oficjalnie, że Manuel został kolejnym królem Portugalii. Amelia została królową matką.

Ostatnia królowa kraju

[edytuj | edytuj kod]

Manuel II rządził do 5 października 1910, kiedy został obalony przez wojskowy zamach stanu. Do życia powołano I Republikę Portugalską. Amelia i reszta rodziny królewskiej opuścili Portugalię i udali się na wygnanie. Jako że monarchii w Portugalii nigdy nie przywrócono, była ona ostatnią królową tego kraju.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Dama portugalskiego Orderu Świętej Elżbiety, hiszpańskiego Orderu Królowej Marii Luizy (1886), austriackiego Orderu Krzyża Gwiaździstego, suwerennego Orderu Maltańskiego (1893)[1], rosyjskiego Orderu Świętej Katarzyny i portugalskiego Krzyża Wielkiego Orderu Vila Viçosa.

9 maja 1909 roku została odznaczona przez syna Wielkim Krzyżem Wstęgi Trzech Orderów[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Melville Henry Massue marquis de Ruvigny et Raineval: The titled nobility of Europe. Londyn: Harrison & Sons, 1914, s. 120.
  2. Filial Hommage. „Express” 10 maja 1909. s. 2. [dostęp 2014-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2019)].