Przejdź do zawartości

Andriej Markgrafski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andriej Markgrafski
Андрей Николаевич Маркграфский
Ilustracja
generał major generał major
Data urodzenia

17 sierpnia 1849

Data śmierci

2 sierpnia 1906

Przebieg służby
Lata służby

1867–1906

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

rewolucja 1905

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Komandor Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Komandor Orderu Korony Rumunii Order Lwa i Słońca (Persja) dla obcokrajowców

Andriej Nikołajewicz Markgrafski, ros. Андрей Николаевич Маркграфский (ur. 17 sierpnia?/29 sierpnia 1849, zm. 2 sierpnia 1906 w Otwocku) – rosyjski wojskowy, generał major żandarmerii, zginął w akcji Organizacji Bojowej PPS[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum wojskowe w Połtawie w 1867, a następnie Pawłowską Szkołę Wojskową w 1869. Służył w różnych jednostkach wojskowych jako oficer, a od 1883 w Samodzielnym Korpusie Żandarmów w guberni warszawskiej. W czasie rewolucji roku 1905 był zastępcą warszawskiego generała-gubernatora i dowodził tajną policją guberni. W związku z tym Organizacja Bojowa PPS wydała na niego wyrok śmierci. Choć generał podróżował chroniony przez paru żandarmów grupa bojowców PPS, dowodzona przez Tomasza Arciszewskiego, zdołała przeprowadzić atak w Otwocku, w efekcie czego Markgrafski został zastrzelony na miejscu. Trafiony przypadkowym pociskiem zginął też jego siedmioletni syn, towarzyszący wraz z matką i siostrą ojcu w podróży[1][2].

Odznaczony m.in. Orderem Świętego Włodzimierza IV i III klasy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wiktor Lach: Zabójstwo szefa żandarmów. iOtwock, 2015-12-21. [dostęp 2020-07-15]. (pol.).
  2. a b Stanisław Zając: Śmierć żandarma intelektualisty. Historia Andrieja Margrafskiego. Rzeczpospolita, 2016-08-05. [dostęp 2020-07-21]. (pol.).