Przejdź do zawartości

Anna Kańtoch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Kańtoch
Anneke
Ilustracja
Anna Kańtoch
Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1976
Katowice

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

fantasy, fantastyka naukowa, kryminał

Ważne dzieła
  • Przedksiężycowi
  • Czarne
  • Wiosna zaginionych
Laureaci Nagrody Zajdla za rok 2014: Anna Kańtoch i Michał Cholewa oraz Jadwiga Zajdel, Polcon 2015
Anna Kańtoch w 2004 roku

Anna Kańtoch (ur. 28 grudnia 1976 w Katowicach) – polska pisarka, autorka powieści i opowiadań fantastycznych i kryminałów, znana również pod pseudonimem Anneke.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne utwory zaczęła pisać w szkole podstawowej, a sama przyznała „...to naprawdę słabe teksty były”[1]. Ukończyła orientalistykę (specjalność: arabistyka) na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po studiach wróciła do Katowic, gdzie pracowała w biurze podróży. Należy do Śląskiego Klubu Fantastyki.

Debiutowała w kwietniu 2004 opowiadaniem Diabeł na wieży opublikowanym w czasopiśmie „Science Fiction”. Pisała recenzje filmów i książek do internetowego magazynu „Avatarae” (gdzie ukazało się opowiadanie będące kontynuacją Diabła na wieżyCzarna Saissa), pisze do magazynu „Esensja”. W lipcu 2005 ukazał się zbiór opowiadań Diabeł na wieży o ich bohaterze, Domenicu Jordanie, wydany przez wydawnictwo Fabryka Słów.

Jej debiutem książkowym była powieść Miasto w zieleni i błękicie, dziejąca się w tym samym świecie co opowiadania o Domenicu Jordanie.

Na Euroconie 2007 otrzymała nagrodę Europejskiego Stowarzyszenia Science Fiction (ESFS) dla najbardziej obiecującego młodego twórcy – Encouragement Award[2].

Pięciokrotnie otrzymała Nagrodę im. Janusza A. Zajdla: raz za powieść (w 2010 za pierwszy tom „Przedksiężycowych”) oraz cztery razy za opowiadania (w 2009 za „Światy Dantego”, w 2011 za „Duchy w maszynach”, w 2014 za „Człowieka nieciągłego” i w 2015 za „Sztukę porozumienia”[3]). W 2013 roku otrzymała również Nagrodę Literacką im. Jerzego Żuławskiego za powieść Czarne. W 2018 roku otrzymała Nagrodę Specjalną imienia Janiny Paradowskiej (przyznawaną w ramach Nagrody Wielkiego Kalibru) za powieść Wiara oraz Złote Wyróżnienie nagrody literackiej im. Jerzego Żuławskiego za powieść „Niepełnia. W 2021 roku otrzymała Nagrodę Wielkiego Kalibru za powieść Wiosna zaginionych.

Członkini grupy literackiej Harda Horda.

Tłumaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Jej opowiadanie „Światy Dantego” zostało przetłumaczone na język rosyjski i ukazało się w czasopiśmie „Jesli”. Teksty „Czarna Saissa” i „Portret rodziny w lustrze” ukazały się w ukraińskich antologiach, a „Tajemnica diabelskiego kręgu” oraz „Tajemnica nawiedzonego lasu” zostały wydane jako samodzielne książki na Ukrainie[1]. Powieści „Czarne”, „Niepełnia” oraz „Wiosna zaginionych” zostały wydane we Włoszech.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Cykl o Domenicu Jordanie

[edytuj | edytuj kod]
  • Diabeł na wieży (Fabryka Słów, 2005, zbiór opowiadań)
    • Diabeł na wieży
    • Czarna Saissa
    • Damarinus
    • Serena i Cień
    • Długie Noce
    • Pełnia lata
  • Zabawki diabła (Fabryka Słów, 2006, zbiór opowiadań)
    • Mandracourt
    • Strażnik Nocy
    • Cień w słońcu
    • Ciernie
    • Karnawał we krwi
    • Zabawki diabła
  • Diabeł w maszynie (Powergraph, 2019, zbiór opowiadań)
    • Portret rodziny w lustrze
    • W ciemności
    • Anatomia cudu
    • Diabeł w maszynie
    • Majstersztyk

Cykl Nina Pankowicz

[edytuj | edytuj kod]

Cykl Krystyna Lesińska

[edytuj | edytuj kod]

Inne powieści

[edytuj | edytuj kod]

Zbiory opowiadań

[edytuj | edytuj kod]

E-booki

[edytuj | edytuj kod]
  • 13 anioł (BookRage, 2013)
  • Czwarta nad ranem (2012, darmowy e-book) – zbiór opowiadań
  • Miasto w zieleni i błękicie (BookRage, 2014)

Inne opowiadania

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Piotr Zawada, Bo to słabe teksty były, „Nowa Fantastyka”, 06(446)/2019, s. 69-71, ISSN 0867-132x.
  2. ESFS Awards 2007. [w:] The European Science Fiction Society [on-line]. [dostęp 2011-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-16)]. (ang.).
  3. Laureaci Nagrody Zajdla za rok 2014. polcon2015.org, 2015-08-22. [dostęp 2015-08-23].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]