Przejdź do zawartości

Ari Hest

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ari Hest
Ilustracja
Ari Hest
Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1979
Nowy Jork

Pochodzenie

amerykańskie

Instrumenty

głos, gitara, instrumenty klawiszowe

Gatunki

rock, folk, pop

Zawód

wokalista, kompozytor

Aktywność

od 1999

Wydawnictwo

Columbia Records

Strona internetowa

Ari Hest (ur. 16 czerwca 1979 w Nowym Jorku) – amerykański wokalista, multiinstrumentalista, kompozytor i autor tekstów.

Życiorys i twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Rodzice Ariego Hesta byli muzykami. On sam zainteresował się muzyką, kiedy miał 5 lub 6 lat. Początkowo lubił tylko śpiewać, z czasem zaczął kupować płyty i słuchać zawartej na nich muzyki. Zaczął też grać na gitarze i zdobywać wiedzę na temat swoich zainteresowań muzycznych[1]. Pierwsze piosenki zaczął pisać w wieku około 17 lat[2]. Kiedy studiował na Cornell University, skontaktował się z nim pewien agent z branży muzycznej, który wcześniej dowiedział się o kilku jego występach[1]. Później Ari Hest przeniósł się do Nowym Jorku, gdzie kontynuował studia na New York University. Kontynuował również działalność koncertową, wykonując mieszankę coverów i własnych kompozycji. Zyskał rozgłos, dzięki któremu udało mu się wydać we własnym zakresie dwa albumy: Coming Home (2001) i Story After Story (2002). W 2003 roku podpisał kontrakt z Columbia Records wydając rok później pod jej szyldem swój kolejny album, Someone to Tell. Zamieścił na nim zarówno swoje nowe jak i opracowane na nowo wcześniejsze kompozycje. Producentem albumu był David Rolfe. Od strony muzycznej album był zbliżony do stylu takich artystów jak Josh Kelley czy John Mayer. W utworach, które znalazły się na wydanej w 2006 roku EP-ce The Green-Room Sessions, sam nagrał partie wszystkich instrumentów używając do miksowania popularnego, komputerowego programu muzycznego GarageBand. Późniejsze albumy wydawał pod szyldem różnych wytwórni[3], po czym zdecydował się na wydawanie ich w ramach własnej, niezależnej wytwórni, Project 4. Wyjaśniając zalety tego typu rozwiązania stwierdził, iż we własnej wytwórni artysta zachowuje całkowitą, kreatywną kontrolę nad realizowanym projektem; nie ma ryzyka, że coś może być z niego usunięte, jak to bywa w przypadku wielkich wytwórni, zapewniających środki finansowe na realizację nagrań oraz na ich promocję[2]. Nawiązał współpracę z innymi artystami: w 2013 roku z Chrissi Poland[4] i w 2016 roku z Judy Collins, nagrywając z nią album Silver Skies Blue[3], nominowany do nagrody Grammy[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Nicole Barron w: TheCelebrityCafe.com: Interview with Ari Hest. web.archive.org. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
  2. a b Heather Fitzpatrick w Back Beat Seattle: Interview & Photos: Ari Hest @ the Triple Door. backbeatseattle.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
  3. a b Johnny Loftus w: AllMusic: Ari Hest: Artist Biography by Johnny Loftus. www.allmusic.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
  4. Jay Lustig w: NJArts.net: Ari Hest and Chrissi Poland find musical bliss as Bluebirds of Paradise. www.njarts.net. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
  5. Andrew Barker w: Variety: Judy Collins Talks Her First Grammy Nomination in 40 Years: ‘I’ve Been Working All This Time’. variety.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]