Przejdź do zawartości

Baeza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baeza
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

Andaluzja

Burmistrz

Leocadio Marín Rodríguez

Powierzchnia

194,3 km²

Wysokość

769 m n.p.m.

Populacja (2008)
• liczba ludności
• gęstość


16 197
83,36 os./km²

Nr kierunkowy

+34 (953 74)

Kod pocztowy

23440

Tablice rejestracyjne

J

Położenie na mapie Andaluzji
Mapa konturowa Andaluzji, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Baeza”
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Baeza”
Ziemia37°59′N 3°28′W/37,983333 -3,466667
Strona internetowa
Renesansowe zabytkowe zespoły Úbeda i Baeza[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

 Hiszpania

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, IV

Numer ref.

522

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2003
na 27. sesji

Baeza – miasto w Andaluzji (południowa Hiszpania), w prowincji Jaén, od 2003 roku wraz z pobliską Úbedą na liście światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO; uchodzi za perłę architektury renesansowej; ok. 15 tys. mieszkańców.

Historia miasta

[edytuj | edytuj kod]

Za panowania rzymskiego istniała na miejscu Baezy miejscowość Baetia, co znaczyło szczęśliwe miasto. Następnie w VII wieku ustanowiona została siedzibą biskupstwa, a w czasie podboju Płw. Iberyjskiego przez Maurów, dostała się pod panowanie króla Bayyani, stając się stolicą małego państewka. W 1227[1] została wyzwolona spod panowania arabskiego przez Ferdynanda III Świętego. Jednocześnie na polecenie papieża Honoriusza III arcybiskup Toledo Rodrigo Ximenez ogłosił Baezę siedzibą odradzającego się biskupstwa, jednak już w 1246 przeniesiono dwór biskupi do Jaén. Rozkwit Baezy przypada na XVI wiek, w 1542 założono tu uniwersytet, wtedy też w mieście działał znany architekt Andrés de Vandelvira. W pierwszej dekadzie XX wieku mieszkańcem Baezy był słynny poeta Antonio Machado y Ruiz. Miasto słynie z uroczystych obchodów Wielkiego Tygodnia.

Najważniejsze zabytki

[edytuj | edytuj kod]
Katedra Santa Maria
  • renesansowa Katedra Santa María, według projektu przebudowy (1567) wcześniejszego meczetu przez Andrésa de Vandelvira. Pozostałości meczetu można dostrzec w cokole dzwonnicy i krużganku. Capilla Sagrario oddzielona jest od kościoła bogato zdobioną kratą wykonaną przez Bartolomeo de Jaén
  • renesansowy Palacio de los Marquesos de Jabalquinto z fasadą w stylu izabelińskim. Wzniesiony przez Juana Guasa[2] na zlecenie Alfonsa de Benavides Manrique, kuzyna Ferdynanda III Świętego.
  • Antigua Universidad
  • arabska Torre de los Aliatares
  • Ayuntamiento, czyli ratusz w stylu plateresco
  • Plaza del Pópulo, przy którym znajdują się Casa del Pópulo (1535–1540, dawna siedziba sądu, aktualnie siedziba informacji turystycznej), Puerta de Jaén z 1526 roku i Antigua Carniceria (stara rzeźnia) z 1550 roku oraz Fuente de los Leones – fontanna z czterema lwami leżącymi u stóp rzeźby kobiety, według legendy przedstawiającą Imilce[3], żonę Hannibala.

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 372. ISBN 978-3-8331-5106-4.
  2. Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 387. ISBN 978-3-8331-5106-4.
  3. Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura – Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 377. ISBN 978-3-8331-5106-4.