Przejdź do zawartości

Benedict Akwuegbu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benedict Akwuegbu
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1974
Lagos

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1991 Jos Highlanders
1991–1992 RC Lens 0 (0)
1992–1993 Eendracht Aalst 25 (9)
1994–1996 KRC Harelbeke 49 (17)
1996–1997 SV Waregem 20 (10)
1997–1998 KVK Tienen 27 (9)
1998–2004 Grazer AK 120 (39)
2002 Shenyang Ginde (wyp.) 18 (5)
2004 FC Kärnten 14 (7)
2004–2005 FC St. Gallen 12 (4)
2005–2006 FC Wacker Tirol 11 (0)
2006 Sportfreunde Siegen 10 (1)
2006 Tianjin Teda (wyp.) 8 (4)
2006–2007 Panserraikos 10 (3)
2007 Qingdao Jonoon F.C. 21 (6)
2008 Beijing Hongdeng F.C. 7 (2)
2009–2010 Basingstoke Town 4 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2005  Nigeria 30 (8)
  1. Aktualne na: 7 października 2010. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Benedict Akwuegbu (ur. 3 listopada 1974 w Lagos) – piłkarz nigeryjski grający na pozycji napastnika, a czasami ofensywnego pomocnika. Nosi przydomek „Schoolboy” lub „Benny”.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Akwuegbu pochodzi z Lagos. Piłkarską karierę zaczynał w klubie Jos Highlanders, do którego trafił w 1989 roku mając 15 lat. Pobyt w Highlanders trwał do 1991 roku i wtedy jeszcze jako junior Akwuegbu zdecydował się opuścić ojczyznę. Obwołany wielkim talentem trafił do RC Lens, jednak 17-letni wówczas Benedict nie miał szans na grę w pierwszej drużynie tego klubu. Latem 1992 trafił do belgijskiego Eendracht Aalst. W drugoligowym Aalst grał przez jeden sezon, a w następnym przeszedł do innego drugoligowca, KRC Harelbeke. W sezonie 1993/1994 zajął z tym klubem 8. miejsce i nie zdołał z nim awansować do pierwszej ligi. Sztuka ta udała się temu zespołowi rok później. Akwuegbu przyczynił się do wygrania przez Harelbeke play-off i awansu tego zespołu do ekstraklasy. W pierwszej lidze w sezonie 1995/1996 Akwuegbu rozegrał 25 meczów i zdobył 1 gola (w debiucie w pierwszej lidze), a z klubowymi kolegami zajął przyzwoite jak na beniaminka 11. miejsce. Latem 1996 Benedict opuścił jednak klub i wrócił do drugiej ligi zostając zawodnikiem SV Waregem. W drugiej lidze zdobył 9 goli, ale Waregem nie zdołało awansować do pierwszej ligi – zajęło 4. miejsce i przegrało awans w fazie play-off. Sezon 1997/1998 Akwuegbu spędził w KVK Tienen, w barwach którego strzelił 4 gole w 27 meczach i zajął przedostatnie miejsce w drugiej lidze, równoznaczne z degradacją do trzeciej.

Po sezonie Benedict zmienił pracodawcę na Grazer AK. Austriacki klub zapłacił za niego 2 miliony dolarów. W GAK zadebiutował w 1. kolejce ligowej, 29 lipca 1998 w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu z Vorwärts Steyr i już w debiucie w 63 minucie spotkania zdobył swojego pierwszego w Austrii gola i zarazem jedynego w meczu. Z 6 golami był najlepszym strzelcem drużyny razem z Zeljko Radoviciem, a drużyna z Grazu zajęła 3. miejsce premiowane startem w Pucharze UEFA. W Pucharze UEFA Akwuegbu także zdobywał bramki – jedną z Liteksem Łowecz, a także dwie z AS Monaco (3:3), jednak nie wystarczyły one do awansu, gdyż w rewanżu GAK przegrał aż 0:4. W sezonie 1999/2000 Akwuegbu wygrał w rzutach karnych ze swoim klubem finał Pucharu Austrii. W lidze zdobył 12 goli w 27 meczach, ale Grazer zajął dopiero 7. miejsce w lidze. Akwuegbu zdobył także Superpuchar Austrii po wygraniu meczu z Tirolem Innsbruck. W 1999 roku został wybrany najlepszym zagranicznym graczem w lidze austriackiej. Sezon 2000/2001 znów przyniósł klubowi Benedicta 3. miejsce w lidze, a on sam uzyskał 5 goli dla swojego klubu. W Pucharze UEFA doszedł z Grazerem do 2. rundy, w której uległ w dwumeczu Espanyolowi Barcelona. Sezon 2001/2002 rozpoczął udanie – w pierwszych 5 meczach zdobył 5 goli, jednak w trakcie rozgrywek zapowiedział odejście z klubu zimą do lepszego klubu.

Ostatecznie zimą wyjechał aż do Chin i został partnerem rodaka Alphonse’a Tchami w ataku klubu Shenyang Ginde. Pobyt w Chinach nie był udany – Akwuegbu strzelił tylko 2 gole, oba w sierpniu i ze swoim klubem zajął niską 15. pozycję.

Zimą 2003 Benedict powrócił do Grazer AK, z którym wywalczył wicemistrzostwo Austrii. Latem wystąpił w eliminacjach do Ligi Mistrzów, ale GAK odpadł w 3. rundzie przegrywając z Ajaksem Amsterdam. W lidze w rundzie jesiennej zdobył dla klubu z Grazu 3 gole, ale w zimowym oknie transferowym opuścił klub i przeniósł się do zajmującego ostatnią pozycję FC Kärnten. Strzelił 6 goli w 14 meczach, ale pomimo tego klub z Klagenfurt am Wörthersee opuścił T-Mobile Bundesligę.

Latem 2004 Akwuegbu został piłkarzem szwajcarskiego FC St. Gallen. W Swiss Super League wystąpił w 12 meczach rundy jesiennej i strzelił 3 gole (z FC Aarau, FC Schaffhausen i Servette FC). W styczniu 2005 powrócił jednak do Austrii i w rundzie wiosennej grał w FC Wacker Tirol, w barwach którego zagrał w 10 meczach i nie zdołał zdobyć ani jednego gola. Na początku sezonu 2005/2006 zagrał w klubie z Innsbrucku tylko 1 mecz i został wystawiony na listę transferową. Po pewnym czasie trafił do klubu z 2. Bundesligi, Sportfreunde Siegen, z którym zajął ostatnią pozycję w lidze i został zdegradowany do Regionalligi. Latem 2006 ponownie wyjechał do Chin i do końca roku grał w drużynie Tianjin Teda. Tam jego trenerem był znany włoski trener piłkarski, ojciec Marco, Giuseppe Materazzi.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1989 Jos Highlanders Nigeria  Nigeria Premier League ? ?
1990 Jos Highlanders Nigeria  Nigeria Premier League ? ?
1991 Jos Highlanders Nigeria  Nigeria Premier League ? ?
1991/92 RC Lens Francja  Ligue 1 0 0
1992/93 SC Eendracht Aalst Belgia  2. liga 15 3
1993/94 KRC Harelbeke Belgia  2. liga 12 5
1994/95 KRC Harelbeke Belgia  2. liga 14 8
1995/96 KRC Harelbeke Belgia  Eerste Klasse 23 1
1996/97 SV Waregem Belgia  2. liga 16 9
1997/98 KVK Tienen Belgia  3. iliga 27 4
1998/99 Grazer AK Austria  Bundesliga 31 6
1999/00 Grazer AK Austria  Bundesliga 27 12
2000/01 Grazer AK Austria  Bundesliga 23 5
2001/02 Grazer AK Austria  Bundesliga 19 8
2002 Shenyang Ginde Chiny Superliga 18 2
2002/03 Grazer AK Austria  Bundesliga 11 4
2003/04 Grazer AK Austria  Bundesliga 9 3
2003/04 FC Kärnten Austria  Bundesliga 14 6
2004/05 FC St. Gallen Szwajcaria  Swiss Super League 12 3
2004/05 FC Wacker Tirol Austria  Bundesliga 10 0
2005/06 FC Wacker Tirol Austria  Bundesliga 1 0
2005/06 Sportfreunde Siegen Niemcy  2. Fußball-Bundesliga 10 1
2006 Tianjin Teda Chiny Superliga 6 3
2007 Qingdao Jonoon Chiny Superliga 20 6
2008 Beijing Yanjiesheng Chiny League One 7 2

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Karierę reprezentacyjną Akwuegbu rozpoczął już w 1989 roku, gdy grał z reprezentacją Nigerii U-16 jako 15-latek na turnieju o Mistrzostwo Świata. W 1993 roku był członkiem kadry U-20 na Młodzieżowych Mistrzostwach Afryki na Mauritiusie, ale pomimo tego, że w składzie Nigerii grały takie tuzy jak Nwankwo Kanu, Tijjani Babangida, Augustine Okocha czy Taribo West, drużyna ta nie odniosła sukcesu.

Do pierwszej reprezentacji Benedict Akwuegbu został po raz pierwszy powołany w 1999 roku na mecz kwalifikacyjny do Pucharu Narodów Afryki 2000 z Senegalem, jednak nie zagrał w nim ani minuty. W kadrze zadebiutował w następnym roku podczas Pucharu Narodów Afryki. Miało to miejsce 23 stycznia 2000 w wygranym 4:2 meczu z Tunezją. Zagrał jeszcze jako rezerwowy w meczach z Marokiem (2:0) i Senegalem (2:1), ale nie błysnął w nich i do końca turnieju już więcej nie zagrał. Zdobył za to ze swoim zespołem srebrny medal. W 2000 roku zdobył swoją pierwszą bramkę w kadrze – 17 czerwca w wygranym 2:0 meczu ze Sierra Leone.

W 2002 roku zdobył gola w meczu z Wybrzeżem Kości Słoniowej, jednak pomimo tego nie znalazł się w kadrze na Puchar Narodów Afryki 2002. Miał być rezerwowym dla kontuzjowanego Kanu, ale ten ostatecznie wyzdrowiał i Akwuegbu został odesłany do domu. W tym samym roku został powołany przez selekcjonera Festusa Onigbinde do 23-osobowej kadry na MŚ 2002, pomimo faktu, że w lidze chińskiej nie zdobył ani jednego gola. Na boiskach Japonii zagrał tylko w ostatnim meczu z Anglią (0:0) jako partner w ataku dla Juliusa Aghahowy.

Do kadry wrócił w 2004 roku na towarzyski mecz z RPA, ale po zaliczeniu epizodu w tym meczu nie został więcej powołany do reprezentacji.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]