Przejdź do zawartości

Bogusław Maj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogusław Maj
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1960
Sobieszów

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1982 Podhale Nowy Targ
1982–1983 EV Füssen
1983–1984 ECD Iserlohn
1984–1987 Kölner EC
1987–1988 Düsseldorfer EG
1988–1990 Eintracht Frankfurt 51 (14)
1990–1992 Hedos Monachium 102 (45)
1993–1996 ETC Timmendorfer Strand 105 (94)
1996–1997 REV Bremerhaven 52 (33)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978  Polska U-18
1979–1980  Polska U-20 8 (7)
1981–1992  Polska 15 (0)

Bogusław Maj (ur. 18 stycznia 1960 w Sobieszowie) – polski hokeista grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Kariera w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Bogusław Maj karierę sportową rozpoczął w 1979 roku w Podhalu Nowy Targ, w którym grał do 1982 roku. Zdobył z tym klubem trzykrotnie wicemistrzostwo Polski (19801982) oraz dotarł do finału Pucharu „Sportu” i PZHL 1982, w którym przegrał rywalizację z Naprzodem Janów (3:1, 3:7).

Kariera w Niemczech

[edytuj | edytuj kod]

Po półrocznym pobycie w Austrii oraz otrzymaniu azylu w RFN wraz Justynem Denisiukiem i Andrzejem Małysiakiem[1], kontynuował sportową karierę w tym kraju. W sezonie 1982/1983 wraz z Justynem Denisiukiem reprezentował barwy EV Füssen, jednak klub w rundzie zasadniczej zajął ostatnie, 10. miejsce w tabeli ligowej, w związku z czym przystąpił do rundy spadkowej, w której zajęli 3. miejsce, tym samym spadając do 2. Bundesligi, przenieśli się do ECD Iserlohn. Trenerem obu zawodników, w obu klubach był Gerhard Kießling, który po zwolnieniu z klubu po sezonie 1983/1984, wziął obu zawodników do Kölner EC, w którym obaj zawodnicy przebywali do końca sezonu 1986/1987. Debiut w nowym klubie zaliczył 28 września 1984 roku w przegranym 3:0 meczu wyjazdowym z SC Riessersee[2]. Zdobył z klubem dwukrotnie mistrzostwo Niemiec (1986, 1987) oraz w sezonie 1984/1985 zajął 3. miejsce po wygranej rywalizacji 2:0 (4:2, 10:2) z ESV Kaufbeuren. Po sezonie 1986/1987 Justyn Denisiuk i Maj odeszli z klubu.

W sezonie 1987/1988 reprezentował barwy Düsseldorfer EG, a w latach 1988–1990 Eintrachtu Frankfurt oraz w latach 1990–1992 Hedosu Monachium, w których ponownie grał wraz z Justynem Denisiukiem. W latach 1993–1996 reprezentował barwy ETC Timmendorfer Strand, z którym w sezonie 1993/1994 awansował do 1. Ligi. W sezonie 1996/1997 reprezentował barwy REV Bremerhaven, po czym zakończył karierę sportową.

W trakcie kariery sportowej zyskał pseudonim Bobby.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Bogusław Maj z reprezentacją Polski U-18 wystąpił na mistrzostwach Europy U-18 1978 w Finlandii, na których Biało-Czerwoni zajęli 5. miejsce, a także z reprezentacją Polski U-20 dwukrotnie wystąpił na mistrzostwach świata juniorów (1979, 1980), na których łącznie rozegrał 8 meczów, w których zdobył 15 punktów (7 goli, 8 asyst).

Natomiast w seniorskiej reprezentacji Polski wystąpił w latach 1981–1992 rozegrał 15 meczów. Debiut zaliczył 28 listopada 1981 roku w Rosenheim w przegranym 4:6 meczu towarzyskim z reprezentacją RFN. Dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1982, 1992 – spadek do Grupy B).

Ucieczka z Polski

[edytuj | edytuj kod]

Po mistrzostwach świata 1982 Grupy B w austriackim Klagenfurcie, na których Biało-Czerwoni zajęli 3. miejsce trzech zawodników: Justyn Denisiuk (nie grał na turnieju), Maj i Andrzej Małysiak, nie wróciło do Polski z powodu trwającego stanu wojennego[1], za co 24 maja 1982 roku zostali ukarani dożywotnią dyskwalifikacją[3].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Podhale Nowy Targ
Kölner EC
ETC Timmendorfer Strand

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Polish hockey players seek asylum [data dostępu: 1982-03-29] (ang.)
  2. 40 Jahre Kölner Haie – Eishockey-Magazin stellt die Haie-Legenden vor: Justin Denisiuk [data dostępu: 2012-10-31] (niem.)
  3. Sygnały. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 20 z 24 maja 1982. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]