Przejdź do zawartości

Brendan Foster

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brendan Foster
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1948
Hebburn

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
brąz Montreal 1976 lekkoatletyka
(bieg na 10 000 m)
Mistrzostwa Europy
złoto Rzym 1974 bieg na 5000 m
brąz Helsinki 1971 bieg na 1500 m
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Edmonton 1978 lekkoatletyka
(bieg na 10 000 m)
srebro Christchurch 1974 lekkoatletyka
(bieg na 5000 m)
brąz Edynburg 1970 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
brąz Edmonton 1978 lekkoatletyka
(bieg na 5000 m)
Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Sir Brendan Foster CBE (ur. 12 stycznia 1948 w Hebburn[1]) – angielski lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec, medalista olimpijski i mistrz Europy.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Foster początkowo specjalizował się w biegu na 1500 metrów. Zdobył w tej konkurencji brązowy medal na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu[2]. Wywalczył również brązowy medal na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajął 5. miejsce w finale biegu na 1500 m[1].

Od 1973 skoncentrował się na bieganiu na długich dystansach. 27 sierpnia 1973 w Londynie ustanowił rekord świata w biegu na 2 mile wynikiem 8:13,8[4]. Na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch zdobył srebrny medal w biegu na 5000 metrów[2].

3 sierpnia 1974 w Gateshead poprawił rekord świata w biegu na 3000 metrów czasem 7:35,2[4]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zdobył złoty medal w biegu na 5000 metrów[5]. Został wybrany sportowcem roku Wielkiej Brytanii w 1974.

Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zdobył brązowy medal w biegu na 10 000 metrów, a w biegu na 5000 metrów zajął 5. miejsce[1]. Zwyciężył na 10 000 m i zajął 3. miejsce na 5000 m na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton[2]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zajął 4. miejsce w biegu na 10 000 m, a w biegu na 5000 m odpadł w eliminacjach[6]. Zajął 11. miejsce na 10 000 m podczas igrzysk olimpijskich w 1980 w Moskwie[1].

Zwyciężył w biegu na 5000 metrów w finale Pucharu Europy w 1973 w Edynburgu i Pucharu Europy w 1975 w Nicei, a w biegu na 10 000 m w finale Pucharu Europy w 1979 w Turynie[7].

Brendan Foster był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 5000 m w 1973, 1974 i 1976 oraz na 10 000 m w 1977 i 1978, a także brązowym medalistą na 1500 m w 1971[8].

Poza rekordami świata był także rekordzistą Wielkiej Brytanii na 1500 m (dwa razy, do 3:37,64 2 lutego 1974 w Christchurch), na 5000 m (13:14,6 29 stycznia 1974 w Christchurch) i na 10 000 m (27:30,3 23 czerwca 1978 w Londynie[9].

Późniejsza działalność

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery sportowej Foster związał się z firmą Nike, dochodzą do funkcji wiceprezesa Nike Europe. W 1988 założył własną firmę Nova International, która później przyjęła nazwę View From International i która została sprzedana firmie Marks & Spencer za ok. 2 miliony funtów[10].

Był również komentatorem BBC. Jest inicjatorem półmaratonu Great North Run.

Odznaczony Komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE).

W 2021 roku otrzymał tytuł szlachecki[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Brendan Foster [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-06] (ang.).
  2. a b c Commonwealth Games Medalists – Athletics (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-02-11] (ang.).
  3. Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 150.
  4. a b World Records Set in Britain [online], GBRAthletics [dostęp 2012-02-11] (ang.).
  5. Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 160.
  6. Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 169.
  7. European Cup A Final and Super League (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2012-02-11] (ang.).
  8. AAA Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-02-11] (ang.).
  9. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 38, 45 i 52.
  10. Olympic hero sells sports brand [online], BBC News [dostęp 2012-02-11] (ang.).
  11. Brendan Foster knighted by fellow Olympian Princess Anne. shieldsgazette.com, 18 listopada 2021. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]