Przejdź do zawartości

David Steel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Steel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1938
Kirkcaldy

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet Edynburski

Partia

Liberalni Demokraci

Odznaczenia
Order Ostu (Wielka Brytania) Kawaler Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

David Martin Scott Steel, baron Steel of Aikwood (ur. 31 marca 1938 w Kirkcaldy[1]) – brytyjski i szkocki polityk, lider Partii Liberalnej (1976–1988), długoletni deputowany do Izby Gmin, par dożywotni.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako najstarsze spośród pięciorga dzieci duchownego Kościoła Szkocji. Wychowywał się w Szkocji oraz w Kenii. Kształcił się w Dumbarton Academy, James Gillespies Boys' School w Edynburgu, Prince of Wales School w Nairobi i George Watson's College. Następnie studiował m.in. prawo na Uniwersytecie Edynburskim[1].

W czasie studiów dołączył do szkockiego oddziału Partii Liberalnej, organizował kampanię wyborczą Jo Grimonda, krajowego lidera tego ugrupowania. Został zatrudniony w partyjnych strukturach jako asystent sekretarza generalnego[1].

W 1964 bez powodzenia wystartował do Izby Gmin w okręgu wyborczym Roxburgh, Selkirk and Peebles[2]. Mandat posła uzyskał w 1965, wygrywając w tym samym okręgu wybory uzupełniające przeprowadzone po śmierci konserwatysty Charlesa Donaldsona[1]. Skutecznie ubiegał się o reelekcję w ośmiu kolejnych wyborach, zasiadając w niższej izbie brytyjskiego parlamentu do 1997. Od 1983 reprezentował okręg wyborczy Tweeddale, Ettrick and Lauderdale[2][3].

W latach 1966–1969 kierował organizacją Anti-Apartheid Movement. Od 1965 pełnił kierownicze funkcje w Partii Liberalnej. Był m.in. rzecznikiem odpowiedzialnym za sprawy zatrudnienia i za sprawy zagraniczne, zaś w 1970 został wskazany jako nowy Chief Whip ugrupowania. W 1976, po rezygnacji Jeremy’ego Thorpe’a, objął funkcję lidera Partii Liberalnej. W 1981 nawiązał współpracę z powstałą w wyniku rozłamu u laburzystów Partią Socjaldemokratyczną[1]. W 1988 doszło do zjednoczenia obu ugrupowań w formację Liberalnych Demokratów, którymi tymczasowo przez kilka miesięcy kierował wraz z Bobem Maclennanem z SDP[4].

W 1997 nie ubiegał się o poselską reelekcję. Otrzymał tytuł barona i jako par dożywotni zasiadł w Izbie Lordów[2]. W latach 1999–2003 był jednocześnie posłem do Parlamentu Szkockiego I kadencji, pełniąc w nim funkcję przewodniczącego (Presiding Officer)[1].

Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego, odznaczony również Orderem Ostu[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Graham Watson, Robert Ingham: David Steel (Lord Steel). liberalhistory.org.uk. [dostęp 2016-05-12].
  2. a b c d Lord Steel of Aikwood. parliament.uk. [dostęp 2016-05-11]. (ang.).
  3. David Steel. hansard.millbanksystems.com. [dostęp 2016-05-11]. (ang.).
  4. Leaders of the United Kingdom. zarate.eu. [dostęp 2016-05-11]. (ang.).