Przejdź do zawartości

Dou Xian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dou Xian
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

窦宪

Pismo tradycyjne

窦宪

Hanyu pinyin

Dòu Xiàn

Wade-Giles

Tou Hsien

Dou Xian (zm. 92) – chiński dowódca wojskowy z czasów dynastii Han.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Dou Xuna i tym samym wnukiem Dou Ronga, jednego z najważniejszych stronników cesarza Guangwu[1], oraz bratem cesarzowej Zhangde, żony cesarza Zhanga[2]. Dzięki protekcji siostry zrobił karierę na dworze, zostając dowódcą gwardii pałacowej, doradcą cesarza i ostatecznie głównodowodzącym armii[3]. Po śmierci cesarza w 88 roku objął regencję w imieniu małoletniego następcy tronu[4].

W latach 88–89 przeprowadził skuteczną kampanię militarną przeciwko Xiongnu, docierając w okolice dzisiejszego Ułan Bator[5]. W roku 91 wraz z Ban Chao zadał im kolejną klęskę[6]. Na skutek tych wypraw Xiongnu przestali się liczyć w regionie jako siła militarna[7] i niedługo potem zniknęli z areny dziejowej.

W roku 92 Dou został oskarżony przez nowego cesarza He o spisek celem przejęcia władzy i stracony[8]. Był mecenasem historyka Ban Gu, którego również oskarżono o udział w spisku[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. de Crespigny 2007 ↓, s. 170.
  2. B. J. Mansvelt-Beck: The treatises of later Han: their author, sources, contents, and place in Chinese historiography. Leiden: BRILL, 1990, s. 158. ISBN 978-90-04-08895-5.
  3. Barbara Bennett Peterson: Notable women of China: Shang dynasty to the early twentieth century. Armonk, New York: M.E. SHARPE, 2000, s. 105. ISBN 978-0-7656-0504-7.
  4. John Stewart Bowman: Columbia chronologies of Asian history and culture. New York: Columbia University Press, 2000, s. 14. ISBN 978-0-231-11004-4.
  5. Nicola Di Cosmo: Military culture in imperial China. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 2009, s. 101. ISBN 978-0-674-03109-8.
  6. Yiping Zhang: Story of the Silk Road. Beijing: China Intercontinental Press, 2005, s. 26. ISBN 978-7-5085-0832-0.
  7. Tony Jaques: Dictionary of Battles and Sieges: F-O. Westport, Connecticut: Greenwood Publishing Group, 2007, s. 494. ISBN 978-0-313-33538-9.
  8. Kang-i Sun Chang, Stephen Owen: The Cambridge History of Chinese Literature. T. 1. New York: Cambridge University Press, 2008, s. 126. ISBN 978-0-521-85558-7.
  9. Anthony E. Clark: Ban Gu’s history of early China. Amherst, New York: Cambria Press, 2008, s. 130. ISBN 978-1-60497-561-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]