Przejdź do zawartości

Efrem Forni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Efrem Forni
Kardynał prezbiter
Ardere et lucere perfectum
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1889
Mediolan

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1976
Rzym

Nuncjusz w Luksemburgu
Okres sprawowania

1955–1962

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 lipca 1913

Nominacja biskupia

26 listopada 1937

Sakra biskupia

20 lutego 1938

Kreacja kardynalska

19 marca 1962
Jan XXIII

Kościół tytularny

Santa Croce in Gerusalemme

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 lutego 1938

Konsekrator

Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli

Współkonsekratorzy

Albert Levame
Luigi Traglia

Efrem Forni (ur. 10 stycznia 1889 w Mediolanie, zm. 26 lutego 1976 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Na chrzcie otrzymał imiona Efrem Leone Pio. Ukończył studia na Uniwersytecie Mediolańskim, a także na Uniwersytecie Gregoriańskim i w Papieskiej Akademii Kościelnej. Święcenia kapłańskie otrzymał 6 lipca 1913. W roku 1921 rozpoczął służbę w dyplomacji papieskiej, będąc kolejno sekretarzem, a następnie audytorem nuncjatury w Portugalii i audytorem nuncjatury we Francji (19281937). W tym czasie otrzymał godność honorowego, a następnie prywatnego szambelana Jego Świątobliwości oraz prałata.

26 listopada 1937 nominowany tytularnym arcybiskupem Darni i nuncjuszem w Ekwadorze. Konsekrowany w Rzymie przez Sekretarza Stanu kardynała Eugenia Pacellego, przyszłego papieża Piusa XII. Jako legat papieski brał udział w Kongresie Eucharystycznym w Quito w 1949. W 1953 przeniesiony na placówkę do Belgii. Został wtedy również internuncjuszem w Luksemburgu. Od 1955 nuncjusz w Luksemburgu.

Na konsystorzu z marca 1962 został kardynałem prezbiterem tytułu Santa Croce in Gerusalemme. Brał udział w obradach Soboru watykańskiego II oraz konklawe 1963. W roku 1971 utracił prawo udziału w wyborze papieża. Pochowany w Mediolanie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]