Przejdź do zawartości

Fablok 9D

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SM25
Ilustracja
SM25-002 w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie
Producent

Fablok Chrzanów

Lata budowy

1961-1963

Układ osi

C

Wymiary
Masa służbowa

37 ton

Długość

8644 mm

Szerokość

3150 mm

Wysokość

4139 mm

Rozstaw osi skrajnych

4200 mm

Średnica kół

1100 mm

Napęd
Trakcja

spalinowa

Typ silników

Wola 1DVSa/31-350

Pojemność zbiorników paliwa

920 kg

Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa

257 kW

Rodzaj przekładni

hydrauliczna

Prędkość konstrukcyjna

60 km/h

System hamulca

Oerlikon i ręczny

Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne

jest

System ogrzewania

brak

SM25 (typ Ls350 oraz 9D) – lokomotywa spalinowa produkcji polskiej, wytwarzana w zakładach Fablok w Chrzanowie w latach 1961–1963.

Projekt pierwszej polskiej lokomotywy z przekładnią hydrauliczną systemu Voith L26 opracowany został w latach 1959–1960 wraz z projektem wagonu spalinowego SN80. Nowe lokomotywy miały zastąpić spalinowozy SM30 o przestarzałej konstrukcji. Zastosowano w nich wiele innowacji: nowe technologie produkcji, umieszczenie kabiny i pomostów zapewniające optymalne warunki pracy manewrowej, zastosowano izolację akustyczną. Wyprodukowano tylko 3 egzemplarze, a następnie produkcję przerwano z powodu problemów z dostawą przekładni hydraulicznych niemieckiej firmy Voith importowanych za waluty wymienialne. Spalinowozy serii SM25 stacjonowały w lokomotywowni w Krakowie, a z eksploatacji zostały wycofane w latach 70. XX wieku.

Do celów muzealnych zachowano egzemplarz SM25-002 wyprodukowany w roku 1962 (nr fabryczny 5427), znajdujący się obecnie w stacji muzeum (dawne Muzeum Kolejnictwa w Warszawie)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]