Gant
![Ziemia](http://178.128.105.246/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
wieś | |
![]() Fragment zabudowy Gantu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
89 |
Kod pocztowy |
11-710[2] |
Tablice rejestracyjne |
NMR |
SIMC |
0486050 |
Położenie na mapie gminy Piecki ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu mrągowskiego ![]() | |
![]() |
Gant (niem. Ganthen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Sołectwo Gant składa się z dwóch wsi Gant i Gajne. Nazwa wsi prawdopodobnie wzięła się od jeziora Gant, wymienianego w dokumentach z 1576 pod nazwą Gandt.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś lokowana w 1570 r. na 60 włókach przez starostę sześcieńskiego Andrzeja Jonasza. Powstała nad obszernymi bagnami, zmeliorowanymi i osuszonymi w XVIII lub XIX w. Około roku 1750 powstała szkoła wiejska. W 1785 r. we wsi było 27 domów. W 1815 r. we wsi było 30 domów, zamieszkałych przez 138 osób. W 1818 r. do tutejszej szkoły uczęszczało 26 dzieci. W 1840 r. w Gancie było 40 domów z 259 mieszkańcami. W 1935 r. w tutejszej, jednoklasowej szkole uczyło się 60 uczniów. W tym czasie wieś należała do parafii ewangelickiej w Nawiadach. W 1939 r. we wsi mieszkało 381 ludzi.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 31524
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 254 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mrągowo. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, Olsztyn, 1975, 488 str.
- Gant, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 482 .