Przejdź do zawartości

Georg Ots

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georg Ots
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1920
Piotrogród

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1975
Tallinn

Typ głosu

baryton

Zawód

śpiewak

Odznaczenia
Ludowy Artysta ZSRR Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina”

Georg Ots (ur. 21 marca 1920 w Piotrogrodzie, zm. 14 listopada 1975 w Tallinnie) – estoński śpiewak (baryton).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Przez pewien czas służył w marynarce wojennej. Uczył się śpiewu wraz z barytonem Aleksandrem Arderem w Jarosławiu, gdzie podczas wojny ZSRR z Niemcami znajdowało się estońskie centrum kulturowe, później został członkiem chóru Estońskiego Teatru Narodowego w Tallinnie. Jako solista operowy debiutował w 1944 w Eugeniuszu Onieginie. Wkrótce stał się jednym z najbardziej szanowanych śpiewaków operowych w Estońskiej SRR. Był solistą opery w Tallinnie, śpiewał w językach estońskim, rosyjskim, fińskim, włoskim i francuskim. Występował m.in. w operach Mozarta, Verdiego i Czajkowskiego i wykonywał utwory wokalne Schuberta i Musorgskiego oraz piosenki, a także partie wokalne w muzyce filmowej w filmach produkowanych w Estońskiej SRR. Śpiewał m.in. partie księcia Jeleckiego w Damie pikowej, Escamillo w Carmen, Renato w Balu maskowym, Papageno w Czarodziejskim flecie, Jago w Otellu, Porgy’ego w Porgy and Bess, Figara w Weselu Figara i partie w operach Don Giovanni i Rigoletto. W 1951 wystąpił w pierwszym estońskim filmie kolorowym, Valgus Koordis, grał też w kilku innych filmach.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Pochowany na cmentarzu Metsakalmistu w Tallinnie[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]