Przejdź do zawartości

Grupa Armii Środek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grupa Armii Środek
Heeresgruppe Mitte
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

Fedor von Bock

Ostatni

Ferdinand Schörner

Działania zbrojne
II wojna światowa
atak III Rzeszy na Związek Radziecki
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Porzucony i zniszczony sprzęt 9 Armii ze składu Grupy Armii Środek, rozbitej w czasie operacji Bagration
Feldmarszałek Fedor von Bock
Feldmarszałek Günther von Kluge

Grupa Armii Środek (niem. Heeresgruppe Mitte) – niemiecka grupa armii, uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki, walcząc w latach 1941–1945 przeciw Armii Czerwonej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Utworzona przed niemiecką inwazją na ZSRR (czerwiec 1941) (patrz plan Barbarossa) z przemianowania Grupy Armii B[1]. Dowodzący Grupą Armii środek von Bock, w czasie agresji na ZSRR miał pod swoimi rozkazami 34 dywizje piechoty, 9 dywizji pancernych, 6 dywizji zmotoryzowanych, 1 dywizję kawalerii i 2 brygady piechoty oraz 2 Flotę Powietrzną liczącą 1670 samolotów[2].

W dniu 22 czerwca 1944 roku Grupa Armii Środek liczyła 52 dywizje, w których służyło około 820 000 żołnierzy. Pomimo tego w lipcu 1944 roku została rozbita i rozgromiona na Białorusi przez Armię Czerwoną w toku operacji Bagration[3]. Według Iana Baxtera rozgromienie Grupy Armii Środek było największą klęską Wehrmachtu, poważniejszą niż zniszczenie 6 Armii w bitwie stalingradzkiej[4]. Po odwrocie resztek Grupy Armii Środek do Prus Wschodnich została przemianowana w styczniu 1945 na Grupę Armii Północ. Nowa grupa armii o tej nazwie została utworzona także w styczniu 1945 po radzieckim przełamaniu frontu nad Wisłą z Grupy Armii A.

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład w czerwcu 1941:

  • 4 Armia
  • 9 Armia
  • 2 Grupa Pancerna
  • 3 Grupa Pancerna
  • 537 pułk łączności

Skład w maju 1942:

Skład w lipcu 1943[5]:

Skład 15 czerwca 1944[6]:

Skład w maju 1945:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 166.
  2. Iwanowski 1971 ↓, s. 110, 111.
  3. Baxter 2009 ↓, s. 71.
  4. Baxter 2009 ↓, s. 72.
  5. Baxter 2009 ↓, s. 167-170.
  6. Baxter 2009 ↓, s. 177,178.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]