Przejdź do zawartości

Halina Kossobudzka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halina Kossobudzka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1920
Grudziądz

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1994
Warszawa

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Jacek Woszczerowicz

Lata aktywności

1939–1988

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
POL Zasłużony Kultury Narodowej (1985) Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)

Halina Kossobudzka (ur. 29 sierpnia 1920 w Grudziądzu, zm. 26 lipca 1994 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Halina Kossobudzka i Józef Maliszewski w sztuce Wielkanoc Stefana Otwinowskiego

Córka Jana, administratora Teatru Miejskiego w Grodnie, mama zajmowała stanowisko kasjerki. We wrześniu 1939 debiutowała rolą Zośki w Niespodzian­ce K. H. Rostworowskiego na scenie Teatru Miejskiego w Grodnie. W la­tach 1940–1941 występowała w Państwowym Polskim Tea­trze Białoruskiej SRR w Białymsto­ku. Związana była z Teatrem Wojska Polskiego w Lublinie (1944–1945), później w Łodzi (1945–1949). W 1948 zdała eksternistyczny egzamin aktorski, absolwentką Wydziału Aktorskiego PWST w Warszawie została dopiero w 1957. Po przeniesieniu się do Warszawy była aktorką teatrów Współczesnego (1949–1967), Ate­neum (1967–1976), Polskiego (1976–1983) i Narodowego (1983–1989).

Wy­stępowała też w filmach, spektaklach Teatru Telewizji (1958–1983) oraz w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia (1950–1983).

W latach 80. zaangażowała się w działalność publiczną. W okresie stanu wojennego nie poparła aktorskiego bojkotu telewizji, była członkiem Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego (PRON)[1].

W 1985 otrzymała Nagrodę MON I stopnia za całokształt twórczości artw dziedzinie teatru i filmu, a w szczegóności za kreacje w sztukach: Niemcy, Wyzwolenie, Fantazy, Sarmatyzm. Geniusz sierocy i filmach: Haracz szarego dnia, Godność.

W 1945 zawarła związek małżeński z aktorem Jackiem Woszczerowiczem[2]. Mieli syna Dyzmę (ur. 1945), który zginął w 1964 w Tatrach Słowackich[3].

Zmarła w Warszawie, została pochowana obok męża i syna na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C2-10-8)[4].

Grób Woszczerowiczów na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Trybuna Robotnicza, nr 109 (12961), 10 maja 1983 roku, s. 6.
  2. Tygodnik „Rewia” nr 4, 24 stycznia 2018, s. 46.
  3. Iwona Flisikowska: Jacek Woszczerowicz. Nie zszedł ze sceny, nawet gdy zginął jego syn. aleteia.org, 2021-06-14. [dostęp 2022-04-23].
  4. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
  5. M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” - wymieniona jako Woszczerowicz-Kossobudzka Halina c. Jana.
  6. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wymieniona jako Woszczerowicz-Kossobudzka Halina.
  7. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 11, 30 czerwca 1965, s. 8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]