Przejdź do zawartości

Hans Rebel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans Rebel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 września 1861
Hietzing

Data i miejsce śmierci

19 maja 1940
Wiedeń

Zawód, zajęcie

entomolog, lepidopterolog, prawnik

Hans Rebel (ur. 2 września 1861 w Hietzing, zm. 19 maja 1940 w Wiedniu) – austriacki entomolog, lepidopterolog, prawnik, w latach 1925–1933 pierwszy dyrektor Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Hans Rebel urodził się 2 września 1861 roku w Hietzing[1]. W latach 1881–1885 studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim i w 1886 roku uzyskał doktorat[1]. Od 1887 roku pracował jako prawnik, a po egzaminie sędziowskim zdanym w 1891 roku jako sędzia[1]. Równolegle zajmował się entomologią, specjalizując się w badaniach nad motylami dziennymi[1].

W 1893 roku porzucił zawód prawnika na rzecz pracy jako asystent naukowy w dziale zoologicznym Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu[1]. W latach 1893–1894 studiował zoologię na Uniwersytecie Wiedeńskim, które ukończył doktoratem w 1895 roku[1]. Habilitację uzyskał w 1898 roku, a w 1906 roku tytuł profesora nadzwyczajnego[1].

Od 1896 roku pracował jako asystent Muzeum Historii Naturalnej, gdzie w 1904 roku został pomocnikiem kuratora (niem. Kustosadjunkt)[1], a następnie kustoszem zbiorów motyli, przejmując tę funkcję po Aloisie Friedrichu Rogenhoferze (1831–1897), który odszedł na emeryturę[2]. Od 1923 roku kierował działem zoologicznym muzeum, a w 1925 roku objął nowo utworzone stanowisko pierwszego dyrektora muzeum (niem. Erster Direktor)[2]. W 1921 roku otrzymał tytuł radcy dworskiego (niem. Hofrat[1].

W 1933 roku przeszedł na emeryturę[2]. Zmarł 19 maja 1940 roku w Wiedniu[1].

Działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Rebel specjalizował się w badaniach nad motylami dziennymi[1]. Poprowadził siedem dużych wypraw badawczych na Bałkany i do Grecji[1]. Napisał prawie 300 prace, które opublikowano, m.in. monografie świata zwierząt krajów bałkańskich, Krety, Wysp Kanaryjskich oraz wiele opisów motyli z tych regionów, a także z innych regionów świata, m.in. Afryki Środkowej, Sahary, Maroka, Egiptu, Sudanu, Samoa, Balearów czy Nowej Ziemi[3]. Sporządzał również opisy skamieniałości[3]. W 1897 roku rozpoczął współpracę z Otto Staudingerem (1830–1900) nad katalogiem motyli (niem. Catalog der Lepidopteren des palaearktischen Faunengebiets)[4], który ukazał się drukiem w 1901 roku po śmierci Staudingera[5]. W 1910 roku wydał nowe opracowanie dzieła Friedrich Berge (1811–1883) Schmetterlingsbuch[5].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Lista publikacji podana za Österreichisches Biographisches Lexikon[3]:

  • 1892–1917 – Beiträge zur Lepidopterenfauna der Kanaren
  • 1901 – Catalog der Lepidopteren des palaearktischen Faunengebiets (współautor razem z Otto Staudingerem (1830–1900))
  • 1903–1913 – Studie über die Lepidopterenfauna der Balkanländer
  • 1907 – Lepidopteren aus Südarabien und von der Insel Sokótra
  • 1912 – Die Lepidopterenfauna von Herkulesbad und Orsova
  • 1916 – Die Lepidopterenfauna Kretas

Członkostwa, wyróżnienia i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1881 – członek towarzystwa zoologiczno-botanicznego (niem. Zoologisch-Botanische Gesellschaft in Wien)[6]
  • członek niemieckiego stowarzyszenia entomologów (niem. Deutsche Gesellschaft für allgemeine und angewandte Entomologie)
  • 1916 – członek honorowy wiedeńskiego stowarzyszenia entomologów (niem. Wiener Entomologen-Verein)[7]
  • 1936 – członek korespondencyjny Austriackiej Akademii Nauk[7]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l ÖBL 1984 ↓, s. 1.
  2. a b c Zerny 1940 ↓, s. 113.
  3. a b c ÖBL 1984 ↓, s. 2.
  4. Zerny 1940 ↓, s. 114.
  5. a b Schima 1931 ↓, s. 68.
  6. Schima 1931 ↓, s. 66.
  7. a b Zerny 1940 ↓, s. 115.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]