Język kelabit
Wygląd
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
4 tys. (2011, Malezja)[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | kzi | ||
IETF | kzi | ||
Glottolog | kela1258 | ||
Ethnologue | kzi | ||
BPS | 0202 5 | ||
WALS | klt | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język kelabit, także: kalabit, kerabit – język austronezyjski używany w stanie Sarawak w Malezji i w Kalimantanie w Indonezji. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 4 tys. osób (Malezja). W Indonezji ma 640 użytkowników (dane z 2000 roku)[1].
Dzieli się na szereg dialektów: pa’ umor, pa’ dalih, long peluan, long lellang, brung, libbung, lepu potong, tabun[1].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), Kelabit, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).