Jan Kownacki

Jan Kownacki
	kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1893 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	przed 1918–1940
Siły zbrojne	Błękitna Armia,; Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Jan Nepomucen Kownacki (ur. 22 grudnia 1893 w Warszawie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jana i Albiny z Taubertów. Absolwent szkoły Wawelberga i Rotwanda oraz Wojennej Szkoły Wojskowej w Taszkiencie. Uczestnik I wojny światowej. Żołnierz armii gen. Hallera we Francji. Uczestnik wyprawy kijowskiej i walk o Warszawę.

W 1922 w stopniu porucznika rezerwy był przydzielony do 72 pułku piechoty^[1], a w 1923 do 42 pułku piechoty^[2]. Kapitan ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (w 1923 - 1667 lokata w swoim starszeństwie, w 1924 - 1467 lokata^[3]). W 1934 podlegał pod PKU Łódź Miasto II

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej. Według stanu na kwiecień 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 3 a 5 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD^[4] – lista wywózkowa bez numeru z 2.04.1940^[5]. Został zamordowany między 4 a 7 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943^[4]. Krewni do 1958 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Walecznych
Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie 1 stycznia 1986^[6]

Zobacz też

Przypisy

↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 137.
↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1923, s. 249, 485.
↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1924, s. 425.
↑ ^a ^b УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 395 .
↑ JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 598 .
↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości. .

Bibliografia

Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.

[CITEREFSpis_oficerów_rezerwy1922137-1] Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 137.

[2] Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1923, s. 249, 485.

[3] Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1924, s. 425.

[:0-4] УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 395 .

[5] JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 598 .

[6] Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości. .

[1]