Przejdź do zawartości

Jerzy Tomaszewski (historyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Tomaszewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

8 października 1930
Radomsko

Data śmierci

4 listopada 2014

profesor
Alma Mater

Szkoła Główna Planowania i Statystyki

Doktorat

1960
SGPiS

Habilitacja

1964
SGPiS

Profesura

1980

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Jednostka

Instytut Historyczny

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jerzy Tomaszewski (ur. 8 października 1930 w Radomsku, zm. 4 listopada 2014[1]) – polski historyk i politolog, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1947–1948 należał do ZWM, a w latach 1948–1954 był członkiem ZMP.

W 1954 uzyskał w Szkole Głównej Planowania i Statystyki magisterium z historii gospodarczej.

Od 1949 do 1981 należał do PZPR.

W 1960 uzyskał stopień doktora, a w 1964 doktora habilitowanego. Od 1972 profesor nadzwyczajny, a od 1980 profesor zwyczajny.

Był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Był członkiem Rady Programowej Stowarzyszenia Przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii – Otwarta Rzeczpospolita.

Praca naukowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1950–1954 był zatrudniony jako zastępca asystenta i asystent w Katedrze Historii Gospodarczej. Pracował jako aspirant w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR w latach 1954–1956. Od 1957 do 1964 ponownie pracował w SGPiS, gdzie był asystentem, a następnie adiunktem. W latach 1965–1970 był docentem oraz kierownikiem Instytutu Nauk Politycznych w SGGW. Od 1970 był zatrudniony w Instytucie Nauk Politycznych UW kolejno jako docent, profesor nadzwyczajny, a od 1980 jako profesor zwyczajny.

W 1990 został pracownikiem naukowym Instytutu Historycznego UW. Od 2002 na emeryturze, pozostawał wykładowcą IH UW.

Pełnił również funkcję kierownika Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury Żydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza. Od 1970 zasiadał w Radzie Naukowej, a od 1985 w Zarządzie Żydowskiego Instytutu Historycznego, był członkiem komitetu redakcyjnego Biuletynu ŻIH i rocznika „Polin. Studies in Polish Jewry”.

Uczniowie

[edytuj | edytuj kod]

Do grona jego uczniów należą: Natalia Aleksiun, Wiesław Dobrzycki, Barbara Małecka-Jaworska, Jerzy Waszkiewicz, Andrzej Żbikowski, Artur Markowski, Marcin Urynowicz[potrzebny przypis].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Z dziejów Polesia 1921–1939. Zarys stosunków społeczno-ekonomicznych, Warszawa 1963
  • Trudna niepodległość, Warszawa 1968
  • Gospodarka Polski międzywojennej 1918–1939, Warszawa, t. 1 1967, t. 2 1971, t. 3 1982, t. 4 1989 (współautor Zbigniew Landau)
  • Robotnicy przemysłowi w Polsce. Materialne warunki bytu 1918–1939, Warszawa 1971 (współautor Zbigniew Landau)
  • The Polish Economy in Twentieth Century, New York 1985 (współautor Zbigniew Landau)
  • Wirtschaftsgeschichte Polens im 19 und 20 Jahrhundert, Berlin 1986 (współautor Zbigniew Landau)
  • Bułgaria 1944-1971. Trudna droga do socjalizmu, Warszawa 1989
  • The Socialist Regimes of East Central Europe. Their Establishment and Consolidation 1944-1967, London and New York 1983
  • Monachium 1938. Polskie dokumenty dyplomatyczne, Warszawa 1985 (współautor Zbigniew Landau)
  • Zarys dziejów Żydów w Polsce w latach 1918–1939, Warszawa 1990
  • Mniejszości narodowe w Polsce XX wieku, Warszawa 1991
  • Najnowsze dzieje Żydów w Polsce w zarysie do 1950 r., Warszawa 1993 (współautorstwo)
  • Czechosłowacja, Warszawa 1997
  • Preludium zagłady. Wygnanie Żydów polskich z Niemiec w 1938 r., Warszawa 1998
  • Izrael, Warszawa 2003 (współautor Andrzej Chojnowski)
  • Bank Polska Kasa Opieki SA 1929-1999, Warszawa (współautor Zbigniew Landau)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Prof. Jerzy Tomaszewski nie żyje.
  2. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 1001–1002. ISBN 83-223-2073-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]