Przejdź do zawartości

Jisra’el Rokach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jisra’el Rokach
‏ישראל רוקח‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1886[1]
Newe Cedek, Jafa, Imperium Osmańskie

Data i miejsce śmierci

13 września 1959
Tel Awiw, Izrael

Minister spraw wewnętrznych
Okres

od 24 grudnia 1952
do 29 czerwca 1955

Przynależność polityczna

Ogólni Syjoniści

Poprzednik

Chajjim Mosze Szapira

Następca

Chajjim Mosze Szapira

Burmistrz Tel Awiwu
Okres

od 1936
do 1952

Poprzednik

Meir Dizengoff

Następca

Chajjim Lewanon

Poseł do Knesetu
Okres

od 1949
do 1959

Przynależność polityczna

Ogólni Syjoniści

Jisra’el Rokach (hebr. ישראל רוקח, ang. Israel Rokach, ur. 31 grudnia 1886 w Newe Cedek, wówczas części Jafy, zm. 13 września 1959 w Tel Awiwie[1]) – izraelski inżynier i polityk, wieloletni burmistrz Tel Awiwu[2], członek Knesetu z ramienia Ogólnych Syjonistów, minister spraw wewnętrznych Izraela w latach 1952-1955.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako jedno z pięciorga dzieci Szimona i Racheli Rokach[3] w rodzinie osiadłej już od kilku pokoleń w Palestynie, choć wywodzącej się z Galicji[4]. Miał dwóch braci Jicchaka i Josefa oraz dwie siostry Hannę i Miriam.

Uczył się w chederze, a potem w świeckiej szkole. Następnie kontynuował naukę w Szwajcarii, najpierw w szkole średniej w Lozannie, a potem – od 1915 roku – na Politechnice w Zurychu[4]. W latach 1920–1922 mieszkał w Wielkiej Brytanii i pracował jako inżynier[1].

Od młodości związany z ruchem syjonistycznym, działacz społeczny i polityczny[4].

Był prezesem klubu sportowego Maccabi Tel Awiw[1].

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Był działaczem ruchu syjonistycznego, a wolnym Izraelu partii Ogólni Syjoniści.

Od 1929 do 1936 roku był zastępcą burmistrza (za kadencji Meira Dizengoffa)[3], a od 1936 do 1952 roku burmistrzem Tel Awiwu[1]. Za swoją działalność otrzymał Order Imperium Brytyjskiego[5]

W sierpniu 1946 został aresztowany przez sprawujących mandat nad Palestyną Brytyjczyków i do września 1947 był internowany w obozie w Rafah[1].

Po uzyskaniu przez Izrael niepodległości, wystartował w pierwszych wyborach parlamentarnych zdobywając mandat z ramienia Ogólnych Syjonistów[1]. Podczas pierwszej kadencji Knesetu równocześnie sprawował funkcję burmistrza Tel Awiwu.

W kolejnych wyborach ponownie dostał się do Knesetu, a gdy w 1952 Ogólni Syjoniści weszli w koalicję z Mapai to Rokach został minister spraw wewnętrznych w rządzie Dawida Ben Guriona[6]. Funkcję sprawował od 24 grudnia 1952 do upadku rządu. 26 stycznia 1954 kiedy premierem został Mosze Szaret, Rokach ponownie objął to samo stanowisko i sprawował ją do 29 czerwca 1955[7], kiedy to Ogólni Syjoniści opuścili koalicję.

Jisra’el Rokach po raz trzeci dostał się do Knesetu w wyborach w 1955 roku, w kadencji tej pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego parlamentu[1].

Zmarł pełniąc funkcje parlamentarne 13 września 1959 w Tel Awiwie w wieku 73 lat.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 1933[4] był żonaty z Esterą Epstein i miał dwoje dzieci: Liwię i Ricciego.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Jisra’el Rokach (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  2. Aleksander Klugman: Polska kolonia nad Morzem Śródziemnym. Erec Israel, 2010-02-17. [dostęp 2015-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)]. (ang.).
  3. a b Rokach House. The Works of Leah Majaro-Mintz. Gems in Israel, 2001-12-01. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
  4. a b c d Leon Majaro: The House of Rokach. Londyn: Majaro Publications, 2009. ISBN 978-0-9562859-0-4.
  5. Wykaz wyróżnionych. The London Gazette, 1938-07-7. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
  6. All Governments of Israel. Second Knesset: Government 4. knesset.gov.il. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
  7. All Governments of Israel. Second Knesset: Government 4. knesset.gov.il. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).
  8. Wykaz wyróżnionych. The London Gazette, 1945-06-08. [dostęp 2015-05-21]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jisra’el Rokach (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  • Leon Majaro: The House of Rokach. Londyn: Majaro Publications, 2009. ISBN 978-0-9562859-0-4.
  • John F. Oppenheimer (Red.): Lexikon des Judentums. Bertelsmann, Gütersloh 1971
  • A. Rambah – “Israel Rokach – The Skipper of Tel Awiw” (1969)