Przejdź do zawartości

Jo Benkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jo Benkow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1924
Trondheim

Data i miejsce śmierci

18 maja 2013
Oslo

Przewodniczący Stortingu
Okres

od 9 października 1985
do 30 września 1993

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Per Hysing-Dahl

Następca

Kirsti Kolle Grøndahl

Przewodniczący Partii Konserwatywnej
Okres

od 1980
do 1984

Poprzednik

Erling Norvik

Następca

Erling Norvik

Odznaczenia
Komandor Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa

Jo Benkow, właśc. Josef Elias Benkow (ur. 15 sierpnia 1924 w Trondheim, zm. 18 maja 2013 w Oslo[1]) – norweski polityk żydowskiego pochodzenia[2], przewodniczący Partii Konserwatywnej i przewodniczący Stortingu, działacz na rzecz praw człowieka i publicysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny rosyjskich Żydów Benkowitzów mieszkającej w okolicach Grodna, jego ojciec wyemigrował w 1905. W trakcie II wojny światowej wyjechał do Szwecji, gdzie uciekli również jego ojciec i brat. Część rodziny, która pozostała w Norwegii, została wywieziona i zamordowana w Auschwitz-Birkenau[2].

Jo Benkow kształcił się w Uppsali, w 1949 został absolwentem Instytutu Technicznego w Kopenhadze. Zaczął następnie prowadzić zakład fotograficzny. Był aktywnym działaczem politycznym związanym z Partią Konserwatywną. W latach 1961–1965 pełnił funkcję zastępcy poselskiego. W 1965 został wybrany do Stortingu. Reelekcję uzyskiwał w sześciu kolejnych wyborach, kończąc karierę parlamentarną w 1993 po 28 latach nieprzerwanego wykonywania mandatu i reprezentowania okręgu wyborczego Akershus. Od 9 października 1985 do 30 września 1993 przez dwie kadencje pełnił funkcję przewodniczącego norweskiego parlamentu. Obejmował liczne funkcje partyjne – w tym przewodniczącego klubu poselskiego (1981–1985), wiceprzewodniczącego (1974–1980) i przewodniczącego partii od 1980 do 1984[1].

Był później wykładowcą Boston University (1994–1996), otrzymując w 1995 doktorat honoris causa tej uczelni[1].

Jo Benkow był mężem Annelise Høegh, również zajmującej się działalnością polityczną[2]. W 1998 otrzymał Komandorię Orderu św. Olafa[1], a w 1985 nagrodę literacką Bokhandlerprisen[2].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Fra synagogen til Løvebakken (1985)
  • Folkevalgt (1988)
  • Haakon, Maud og Olav. Et minnealbum i tekst og bilder (1989)
  • Hundre år med konge og folk (1990)
  • Olav – menneske og monark (1991)
  • Det ellevte bud (1994)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Jo Benkow. stortinget.no. [dostęp 2021-09-30]. (norw.).
  2. a b c d Jo Benkow. snl.no. [dostęp 2013-08-06]. (norw.).