Przejdź do zawartości

Klonidyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klonidyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C9H9Cl2N3

Masa molowa

230,09 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

4205-90-7

PubChem

2803

DrugBank

DB00575

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

C02AC01, N02CX02, S01EA04, C02LC01, C02LC51

Klonidyna (łac. clonidinum) – organiczny związek chemiczny, agonista receptorów α2-adrenergicznych sprzężonych z białkiem regulacyjnym Gi. W mniejszym stopniu pobudza również receptory α1-adrenergiczne[3]. Ma działanie hipotensyjne, hamujące aktywność centralnego układu nerwowego, przeciwbólowe i anestetyczne[4]. Pobudzając receptory w paśmie samotnym, powoduje zmniejszenie aktywności neuronów współczulnych docierających do serca i naczyń krwionośnych oraz pobudzenie nerwu błędnego. W efekcie rozszerzają się naczynia tętnicze, akcja serca zwalnia i zmniejsza się jego pojemność minutowa. W związku z pobudzeniem receptorów postsynaptycznych α2 w naczyniach i jednoczesnym słabym agonizmem receptorów α1, początkowo występuje wzrost ciśnienia i skurcze naczyń w opuszkach palców[3].

Działanie

[edytuj | edytuj kod]
  • obniża ciśnienie krwi
  • zwalnia częstość akcji serca
  • zmniejsza objętość wyrzutową
  • działa uspokajająco i przeciwlękowo
  • uśmierza ból
  • zwiększa łaknienie

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Przy długotrwałym leczeniu receptory ulegają kompensacyjnym zmianom, co przy nagłym odstawieniu powoduje duży wzrost ciśnienia krwi[3].

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3.
  2. a b Klonidyna, chlorowodorek (nr C7897) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2018-03-31]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. a b c Wojciech Kostowski, Zbigniew Stanisław Herman (red.), Farmakologia. Podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy, wyd. 3, t. 1, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2016, s. 472–474, ISBN 978-83-200-4185-9, OCLC 971446090.
  4. H.W. Striebel, D. Koenigs, T. Heil, Clonidin-Stellenwert in der Anästhesie, „Der Anaesthesist”, 42 (3), 1993, s. 131–141, ISSN 0003-2417, PMID8480899 (niem.).
  5. a b Tourette's Syndrome Study Group, Treatment of ADHD in children with tics: a randomized controlled trial, „Neurology”, 58 (4), 2002, s. 527–536, DOI10.1212/wnl.58.4.527, PMID11865128 [dostęp 2023-04-19] (ang.).
  6. Brandon Strange, Once-daily treatment of ADHD with guanfacine: patient implications, „Neuropsychiatric Disease and Treatment”, 2008, s. 499, DOI10.2147/NDT.S1711, PMID18830439, PMCIDPMC2526381 [dostęp 2023-04-19] (ang.).