Przejdź do zawartości

Krajowy System Informacji o Terenie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krajowy System Informacji o Terenie – zakładany jest i prowadzony przez Głównego Geodetę Kraju dla obszaru całego kraju, a na szczeblach województwa i powiatu, przez marszałka województwa i starostę. Dla tych obszarów zakłada się bazy danych zawierające stosowne dane, bazy metadanych obejmujące istniejące bazy danych systemów już istniejących, a także inne dane związane ze statusem prawnym systemu.

Szczegółowe zasady oraz tryb założenia i prowadzenia krajowego systemu reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 12 lipca 2001[1].

Główny Geodeta Kraju ma dostęp do baz danych w województwie i powiecie, a wojewoda do baz danych organów administracji samorządowej. Dane do KSIT-u opracowuje się na podstawie przepisów określających standardy techniczne dotyczące geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie.

System informacji o terenie zawiera dane obligatoryjne dotyczące:

System informacji może być także uzupełniany o dane fakultatywne umożliwiające użytkownikowi tworzenie własnych baz danych. Prawo własności tworzonych zasobów informacyjnych przysługuje organom administracji rządowej i samorządowej.

Prowadzenie systemu polega na:

  • tworzeniu zasobu informacyjnego systemu,
  • kontroli danych,
  • analizie danych,
  • integracji danych,
  • aktualizacji danych,
  • administrowaniu zasobem informacyjnym,
  • udostępnianiu danych.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]