Przejdź do zawartości

Laetus Bernatek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laetus Bernatek
Ilustracja
o. Laetus Bernatek (przed 1906)
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1847
Göding

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1927
Kraków

Miejsce pochówku

Cmentarz Rakowicki w Krakowie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie pokoju)

Laetus Bernatek (ur. 4 lipca 1847 w Göding, zm. 26 stycznia 1927 w Krakowie) – zakonnik należący do Zakonu Bonifratrów, inicjator i organizator budowy gmachu szpitala Bonifratrów w Krakowie[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Edukację i katolickie wychowanie uzyskał w młodzieńczych latach w domu rodzinnym. Po ukończeniu 18. roku życia 11 lipca 1865 wstąpił w Wiedniu do Zakonu Szpitalnego Świętego Jana Bożego. Studiował teologię i farmację na Uniwersytecie Wiedeńskim, uzyskując tytuł magistra. Po studiach pracował jako aptekarz w Wisowicach, Zebrzydowicach, Letovicach i Linzu, w szpitalach prowadzonych przez jego zgromadzenie[2].

Od 1891 roku był przeorem Krakowskiego Konwentu Bonifratrów. Podczas trawiących Kraków w latach 1892-1894 epidemii cholery azjatyckiej i ospy uczynił klasztor szpitalem zakaźnym. Dwukrotnie zwiększył liczbę łóżek w szpitalach, wynoszącą 70 w 1897[2]. W tym samym roku rozpoczął budowę nowoczesnego gmachu szpitala. Otwarcie placówki miało miejsce w październiku 1906 roku. Dokonał także modernizacji całego konwentu zakonnego. Po 20 latach pracy odszedł z Krakowa do Wiednia[3].

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 32, zach.).

Grobowiec bonifratrów na cmentarzu Rakowickim

Jego imieniem została nazwana kładka pieszo-rowerowa - kładka Ojca Bernatka w Krakowie łącząca Kazimierz (część Dzielnicy I Stare Miasto) i Podgórze (Dzielnica XIII Podgórze), zlokalizowana w pobliżu siedziby krakowskiego zakonu i szpitala bonifratrów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kładka Ojca Bernatka. 26-05-2010. [dostęp 2010-08-06]. (pol.).
  2. a b O. Laetus Bernatek, „Czas (dziennik)” (149), 4 lipca 1897, s. 3.
  3. Ustąpienie zasłużonego zakonnika. „Nowości Illustrowane”. Nr 47, s. 16-17, 20 listopada 1909. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]