Przejdź do zawartości

Lal Krishna Advani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lal Krishna Advani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1927
Karaczi

Lider Opozycji
Okres

od 1 czerwca 2004
do 18 lutego 2009

Przynależność polityczna

Indyjska Partia Ludowa (IPL)

Poprzednik

Sonia Gandhi

Następca

Sushma Swaraj

Wicepremier Indii
Okres

od 13 października 1999
do 20 maja 2004

Poprzednik

Chaudhari Devi Lal

Następca

vacat

Minister Spraw Wewnętrznych
Okres

od 19 marca 1998
do 20 maja 2004

Poprzednik

Indrajit Gupta

Następca

Shivraj Patil

Lider Opozycji
Okres

od 1991
do 1993

Poprzednik

Rajiv Gandhi

Następca

Atal Bihari Vajpayee

Lal Krishna Advani (ur. 8 listopada 1927 w Karaczi[1]) – indyjski polityk, minister spraw wewnętrznych w latach 19982004, wicepremier Indii w latach 19992004, od 2004 lider opozycji w Lok Sabha, niższej izbie parlamentu. Trzykrotny przewodniczący partii Indyjskiej Partii Ludowej i kandydat tej partii do urzędu premiera w wyborach parlamentarnych w 2009.

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Lal Krishna Advani urodził się w 1927 w Karaczi w Indiach Brytyjskich. Uczęszczał do National College w Hajdarabad w prowincji Sindh (obecnie Pakistan). Następnie ukończył prawo na Uniwersytecie w Bobmaju.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Advani w 1942 wstąpił do nacjonalistycznej organizacji Rashtriya Swayamsevak Sangh. Został jej sekretarzem w Karaczi, a następnie w Delhi. Po założeniu w 1951 nacjonalistycznej partii Bharatiya Jana Sangh, Advani przystąpił do jej szeregów. W latach 19751977, w czasie trwania stanu wyjątkowego w kraju, był zatrzymany w więzieniu w Bangalore. Od marca 1977 do lipca 1979 Advani był ministrem informacji i transmisji medialnych.

W 1980 razem z Atalem Biharim Vajpayee założył partię Bharatiya Janata Party (Indyjska Partia Ludowa). Trzykrotnie pełnił funkcję jej przewodniczącego: w latach 19861991, 19931998 oraz 20042005.

Od 1970 do 1989 zasiadał w Rajya Sabhie, wyższej izbie indyjskiego parlamentu. W 1980 był w niej liderem opozycji. W 1989 został wybrany do Lok Sabhy, niższej izby parlamentu, w której zasiada do chwili obecnej. Od 1991 do 1993 był w niej liderem opozycji. 1 czerwca 2004 został ponownie liderem opozycji w Lok Sabhie.

Od 19 marca 1998 do 20 maja 2004 Advani zajmował stanowisko ministra spraw wewnętrznych w rządzie premiera Atala Bihari Vajpayee. Od października 1999 do maja 2004 pełnił także funkcję wicepremiera. W 1999 otrzymał od parlamentu Nagrodę Wybitnego Parlamentarzysty (Outstanding Parliamentarian Award).

Zniszczenie meczetu Babri Masjid

[edytuj | edytuj kod]

W Indiach od lat dyskutowana jest rola Advaniego w wydarzeniach z 1992. Od początku lat 90. Advani w swoich wystąpieniach publicznych wskazywał na potrzebę wybudowania świątyni boga Ramy. Według hinduskich wierzeń miejsce narodzin Ramy znajdowało się w mieście Ajodhja. W miejscu narodzin stał jednak meczet Babri. 6 grudnia 1992 hinduscy nacjonaliści zburzyli meczet, co wywołało trwające do stycznia 1993 zamieszki, w których zginęło około 2 tysięcy osób.

Zaraz po zburzeniu meczetu w Indiach wszczęto śledztwo w tej sprawie. Objęło ono środowiska Rashtriya Swayamsevak Sangh, w tym również samego Advaniego. Dochodzenie w sprawie ustalenia jego roli w wydarzeniach z 1992 ciągnęło się przez cały ten okres. W 2006 specjalny sąd orzekł, że Advani był winny wygłaszania prowokacyjnych i podburzających przemówień[2].

W czerwcu 2005 Advani wywołał ogólnonarodowe kontrowersje i dyskusję swoim zachowaniem podczas wizyty w Pakistanie. W czasie tej wizyty, 4 czerwca 2005 wygłosił pojednawcze przemówienie, w którym wychwalał pakistańskiego „ojca narodu” Muhammada Ali Jinnaha i określił go mianem „świeckiego przywódcy”. Wypowiedź ta oburzyła szczególnie konserwatywnych polityków, także w jego własnej partii, której Advani był w tym czasie przewodniczącym. W IPL pojawiły się głosy wzywające go do rezygnacji z przywództwa[3][4].

18 września 2005 Advani ogłosił, iż ustąpi ze stanowiska przewodniczącego partii w grudniu 2005 po zakończeniu uroczystości srebrnego jubileuszu partii[5]. W grudniu 2005 na stanowisku zastąpił go Rajnath Singh.

Kandydat na premiera

[edytuj | edytuj kod]
Lal Krishna Advani z prezydentem Dmitrijem Miedwiediewem, New Delhi, grudzień 2008.

W wywiadzie w grudniu 2006 Advani stwierdził, że jako lider opozycji w parlamencie, uważa się za naturalnego kandydata na premiera partii IPL w wyborach parlamentarnych w 2009[6]. Początkowo oświadczenie to wywołało poruszenie w szeregach IPL, gdyż część działaczy postulowała przekazanie sterów władzy młodszemu pokoleniu[7].

2 maja 2007 przewodniczący IPL, Rajnath Singh, poparł kandydaturę Advaniego na stanowisko przyszłego premiera[8]. 10 grudnia 2007 partia Bharatiya Janata Party oficjalnie ogłosiła Advaniego swoim kandydatem do urzędu premiera w wyborach parlamentarnych w kwietniu i maju 2009[9]. W wyborach koalicja Bharatiya Janata Party zdobyła 158 mandatów i przegrała z koalicją Indyjskiego Kongresu Narodowego (262 mandaty)[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Who’s who in international affairs 2003., wyd. 3rd ed, London: Europa Publications, 2002, ISBN 1-85743-156-1, OCLC 50526266 [dostęp 2020-02-07].
  2. „Allahabad High court order on the Babri Masjid demolition case”. hindustantimes.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-30)]., HindustanTimes.
  3. „Prasad appeals Liberhan Comm to summon ‘Time’ journos”, Outlook India.
  4. „n the middle of all political diplomacy Pakistan decides to forget about murder charges against Advani for trying to kill Pakistan’s first President Mohammad Ali Jinnah”. indiadaily.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-25)]., India Daily, 31 maja 2005.
  5. „Advani to call it quits in December”, The Times of India, 18 września 2005.
  6. „I’ll be candidate for PM: Advani”, The Times of India, 11 grudnia 2006.
  7. „Advani opens his heart, and a can of worms”, The Economic Times, 11 grudnia 2006.
  8. „LK ‘natural’ choice for PM: Rajnath”, The Times of India, 2 maja 2007.
  9. „BJP names Advani for PM”, Reuters India, 10 grudnia 2007.
  10. „India election results in full”, BBC News, 16 maja 2009.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]