Przejdź do zawartości

Leonardo Argüello Barreto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonardo Argüello Barreto
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1875
León, Nikaragua

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1947
Ciudad de México (stolica Meksyku)

Prezydent Nikaragui
Okres

od 1 maja 1947
do 27 maja 1947

Przynależność polityczna

Nacjonalistyczna Partia Liberalna (PLN)

Poprzednik

Anastasio Somoza García

Następca

Benjamín Lacayo Sacasa (tymczasowy)

Leonardo Argüello Barreto (29 sierpnia 1875, zm. 15 grudnia 1947) – nikaraguański polityk, pisarz i dyplomata, prezydent Nikaragui w maju 1947.

Jego kuzynka, María Argüello Manning, była żoną nikaraguańskiego prezydenta Juana Bautisty Sacasy, w którego rządzie sprawował urzędy ministerialne.

Działalność

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w León, gdzie pracował jako lekarz. W 1912 wstąpił do Partii Liberalnej, a następnie wziął udział w wojnie konstytucjonalnej w 1926. Sprawował funkcję przewodniczącego Kongresu Narodowego, ministra edukacji publicznej, spraw wewnętrznych i zagranicznych. W 1936 kandydował o urząd prezydenta, przegrał jednak z generałem Gwardii Narodowej Anastasio Somozą Garcią.

W 1947 Somoza (wówczas już dyktator) namówił swoją centroprawicową Nacjonalistyczną Partię Liberalną, by z jej ramienia Arguello wystartował w kolejnych wyborach, oczekiwał bowiem, że dzięki podeszłemu wiekowi Arguello będzie miał okazję do zachowania nieograniczonej władzy[1]. Na skutek manipulacji podwładnych Somozy wybory z 2 lutego 1947 przyniosły zwycięstwo Arguello, ten jednak podjął próbę prowadzenia nie tylko niezależnej od dyktatora, ale także skierowanej przeciwko niemu polityki. O swoich planach poinformował Stany Zjednoczone, spotykając się z poparciem, a następnie usunął stronników Somozy ze służby publicznej i z ważnych stanowisk państwowych. Trzy tygodnie od elekcji prezydenta Somoza zorganizował zamach stanu: w pałacu prezydenckim odcięto linie telefoniczne, rankiem zaś Gwardia Narodowa wykonała nalot. Na oficerów Arguello nałożono areszt domowy, on sam natomiast schronił się w ambasadzie meksykańskiej[2].

Po prawie dobie od jego obalenia Somoza wyjaśnił przyczynę zamachu jako próbę wprowadzenia przez Arguello dyktatury. Kongres mianował tymczasowym prezydentem Benjamina Lacayo Sacasę.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, Jolanta Sawicka (tłum.), Warszawa: Wyd. MUZA SA, 2008, s. 98, ISBN 978-83-7495-323-8, OCLC 749811259.
  2. Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, Jolanta Sawicka (tłum.), Warszawa: Wyd. MUZA SA, 2008, s. 99, ISBN 978-83-7495-323-8, OCLC 749811259.