Przejdź do zawartości

London School of Economics

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The London School of Economics and Political Science
University of London
Ilustracja
Dewiza

Rerum cognoscere causas, pol. Poznać przyczynę rzeczy

Data założenia

1895

Typ

public research university

Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Adres

Londyn

Liczba pracowników
• naukowych

2515 (2018/2019)
1725 (2018/2019)

Liczba studentów

11 850 (2018/19)

Dyrektor

Baroness Minouche Shafik DBE

Członkostwo

ACU, CEMS, EUA, G5, Russell Group, University of London, Universities UK, Golden triangle

Położenie na mapie City of Westminster
Mapa konturowa City of Westminster, po prawej znajduje się punkt z opisem „The London School of Economics and Political Science”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „The London School of Economics and Political Science”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „The London School of Economics and Political Science”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „The London School of Economics and Political Science”
Ziemia51°30′50″N 0°07′00″W/51,513889 -0,116667
Strona internetowa

The London School of Economics and Political Science (w skrócie London School of Economics, LSE) – część University of London (od 1900 roku), jedna z najważniejszych uczelni specjalizujących się w ekonomii i naukach społecznych.

LSE jest jedną z uczelni o znacznym wpływie na kształt współczesnego świata. Według WEALTH-X and UBS Billionaire Census 2014, LSE znalazła się na 10. miejscu wśród światowych uniwersytetów pod względem liczby absolwentów-miliarderów[1]. W 2021 roku w rankingu Top Universities, LSE zajęło drugie miejsce na świecie w kategorii swoich dziedzin.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Twórcami LSE byli: Sidney Webb (1859–1947), jego żona, badacz społeczny Beatrice Webb (1858–1943), naukowiec Graham Wallas (1858–1932) i pisarz Bernard Shaw (1856–1950). Wszyscy byli członkami Towarzystwa Fabiańskiego. Pierwszym dyrektorem został historyk ekonomii, William Hewins (1865–1931)[2].

W rozwój uczelni w pierwszych jej latach byli zaangażowani m.in.: Bertrand Russell i Clement Attlee. W latach po założeniu szkoła służyła jako kuźnia intelektualna dla kadr Partii Pracy. Nauczali w niej m.in. Friedrich August von Hayek i Michael Oakeshott, William Beveridge i Karl Popper. Szkoła utrzymywała wysoki poziom akademickiego nauczania w latach sześćdziesiątych i latach siedemdziesiątych – jej absolwentami byli laureaci Nagrody Nobla: Amartya Sen, George Akerlof, James Meade, Robert Mundell, John Hicks, Merton Miller.

Lista dyrektorów:

  1. William Hewins (1895–1903)
  2. Halford Mackinder (1903–1908)
  3. William Pember Reeves (1908–1919)
  4. sir William Beveridge (1919–1937)
  5. sir Alexander Carr-Saunders (1937–1957)
  6. sir Sydney Caine (1957–1967)
  7. sir Walter Adams (1967–1974)
  8. sir Ralf Dahrendorf (1974–1984)
  9. Indraprasad Gordhanbhai Patel (1984–1990)
  10. sir John Ashworth (1990–1996)
  11. Lord Anthony Giddens (1996–2003)
  12. sir Howard Davies (2003–2011)
  13. Dame Judith Rees (2011–2012)
  14. Craig Calhoun (2012–2016)
  15. Julia Black (2016–2017)
  16. Baroness Minouche Shafik (od 2017)

Współcześnie

[edytuj | edytuj kod]

London School of Economics and Political Science mieści się przy Houghton Street w Londynie, w pobliżu Aldwych i obok Royal Court of Justice. Szkoła jest uważana za ważny ośrodek debaty politycznej. Wśród absolwentów LSE i jej kadry jest szesnastu zdobywców Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii, oraz nagród literackiej i pokojowej; dwadzieścia dziewięć byłych albo obecnych głów państwa, trzydziestu aktualnych brytyjskich parlamentarzystów i dwudziestu dziewięciu parów Izby Lordów. Jedna czwarta wszystkich Nagród Nobla z ekonomii jest związana z LSE. Szkoła jest też uważana za instytucję nadającą ton w badaniach stosunków międzynarodowych, filozofii społecznej, antropologii, socjologii i polityki społecznej. Biblioteka szkoły jest największą na świecie pod względem zasobów w dziedzinie nauk społecznych. LSE wydaje też znaną gazetę studencką The Beaver (Bóbr).

LSE miała w 2004 prawie 7000 studentów dziennych i ok. 750 zaocznych. 38% pochodziło ze Zjednoczonego Królestwa, 18% z innych krajów Unii Europejskiej, 44% z ponad 120 innych krajów. Około 48% studentów LSE stanowią kobiety. Wykłady są prowadzone w ponad trzydziestu obszarach badań, w tym finanse, antropologia, historia gospodarcza, ekonomia, geografia i środowisko, polityka, zarządzanie, systemy informacyjne, historia międzynarodowa, stosunki międzynarodowe, prawo, matematyka, media i łączność, badania operacyjne, logika filozofii i metody naukowe, polityka społeczna, psychologia społeczna, socjologia i statystyka.

Lista laureatów Nagrody Nobla związanych z LSE[3]
Rok Laureat Nagroda
1925 George Bernard Shaw Literacka
1950 Ralph Bunche Pokojowa
1950 Bertrand Russell Literacka
1959 Philip Noel-Baker Pokojowa
1972 Sir John Hicks Ekonomii
1974 Friedrich August von Hayek Ekonomii
1977 James Meade Ekonomii
1979 sir William Arthur Lewis Ekonomii
1987 Óscar Arias Sánchez Pokojowa
1990 Merton Miller Ekonomii
1991 Ronald Coase Ekonomii
1998 Amartya Sen Ekonomii
1999 Robert Mundell Ekonomii
2001 George Akerlof Ekonomii
2007 Leonid Hurwicz Ekonomii
2008 Paul Krugman Ekonomii
2010 Christopher A. Pissarides Ekonomii
2016 Juan Manuel Santos Pokojowa
2016 Oliver Hart Ekonomii

Wybitni absolwenci

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci London School of Economics.

Głowy państw i szefowie rządów

[edytuj | edytuj kod]

Inni znani wychowankowie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Billionaire Education. WEALTH-X AND UBS BILLIONAIRE CENSUS 2014, 2014. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).
  2. Our history. LSE, 2017. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).
  3. Nobel Prize winners. [dostęp 2010-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-31)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]