Przejdź do zawartości

Ludovico Antonio Muratori

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludovico Antonio Muratori
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 października 1672
Vignola

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 1750
Modena

Narodowość

włoska

Język

włoski

Dziedzina sztuki

literatura

Ludovico Antonio Muratori (ur. 21 października 1672 w Vignola, zm. 23 stycznia 1750 w Modenie[1]) – włoski uczony humanista, historyk pisarz i filozof XVIII wieku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Vignola, nieopodal miasta Modena był kształcony na księdza, lecz głównie pracował jako archiwista i bibliotekarz w bibliotece Księstwa Modeny. Wydał: Rerum Italicarum scriptores (28 tomów, 1723-1751) i Antiquitates Italicae medii aevii (6 tomów, 1738-1742), mające w dużym stopniu charakter wydawnictw źródłowych. Napisał też Historię Włoch (Storia d’Italia, do początku XVIII w.) w latach (1744-1749) w 12 tomach.

Muratori był sławny zarówno jako jeden z tych myślicieli, którzy ułatwiali przepływ idei francuskiego oświecenia do Włoch, jak i z tak zwanego Kanonu Muratoriego, kanonu ksiąg biblijnych, który odnalazł jako bibliotekarz Biblioteki Ambrozjańskiej w Mediolanie w roku 1740. Była to najwcześniejsza ułożona lista ksiąg składających się na Nowy Testament. Zmarł w Modenie w roku 1750.

W roku 1950, Włochy wydały znaczek pocztowy z jego podobizną, honorując tym 200. rocznicę jego śmierci.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • MURATORI, Vita del proposto L. A. Muratori (Wenecja, 1756).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. S. Orgelbranda Encyklopedja powszechna z ilustracjami i mapami. T. 10. Wydawnictwo S. Orgelbranda Synów, 1901. s. 359. [dostęp 2020-01-16].